“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 13:00 tot 14:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
1) Louise Taylor
“Cherry Tree”
(Louise Taylor)
CD: Written in Red
Uitgebracht: Mei, 2000
De Amerikaanse zangeres Louise Taylor is gezegend met een fraaie, emotievolle stem en met haar zelf geschreven teksten, een diepgang meegeeft die slechts de allergrootste is voorbehouden.
2) Greg Brown
“Walkin’ Daddy”
(Greg Brown)
CD: Covenant
Uitgebracht: 2000
Greg Brown (1949) is een liedjesschrijver met een baritonstem waarmee de dikste bomen kunnen worden omgezaagd. Zo donker is die stem van hem Hij komt uit de Amerikaanse staat Iowa, heeft al zo’n dertig cd’s op zijn naam staan, niet allemaal even sterk, maar toch zijn muziek geef je toch het gevoel van rond dralen in de natuur, en dat is volgens mij, waar hij zijn dagen mee vult.
3) Kate Wolf
“Unfinished Life”
—(Kate Wolf)
LP: Close to You
Uitgebracht: 1981
Hoewel het leven van zangeres Kate Wolf (1942-1986) relatief kort was had ze een aanzienlijke invloed op de folkmuziek. Zij werkte zich op binnen de country- en folk wereld en zette zich met name met het album “Close to You” op de muzikale kaart. Vijf jaar na het uitbrengen van deze succesvolle studioplaat werd ze door het noodlot getroffen en overleed ze in 1986 aan de gevolgen van leukemie. Vele artiesten putte nog geregeld inspiratie uit haar vele composities.
4) Neal Casal
“Too Much to Ask”
(Neal Casal)
CD: Anytime Tomorrow
Uitgebracht: 2000
Neal Casal (1968-2019) heeft ondanks zijn muzikaliteit geen voet aan de grond gekregen. Hoe komt dat? Door zijn naam, door zijn uitgeverij, daar krijg je nooit geen antwoord op als artiest, er zijn er zoveel met veel talent, en toch wordt het nooit wat. Neal Casal maakte er in 2019 er een eind aan, zelfmoord was zijn lot
.
5) Willard Grant Conspiracy
“Archy’s Lullaby”
—-(Robert Fisher
————-& Paul Austin)
CD: Mojave
Uitgebracht: Mei, 1999
Vijftien jaar vormde zanger en liedjesschrijver Robert Fisher, samen met Paul Austin de formatie Willard Grant Conspiracy, een groep die voort-durend van bezetting veranderde. Uiteindelijk bleef alleen nog over Robert Fisher. Wanneer hij uit zijn raam kijkt, ziet hij vooral de vergankelijkheid der dingen. Al wat in schoonheid baadt, is voor hem dus per definitie een aanleiding tot treurnis. Maar of hij nu mijmert over dood, verlies, gemiste kansen of zijn eigen tekortkomingen, hij aan-vaardt de dingen zoals ze zijn, al was het maar omdat zelfmedelijden nog nooit enige zoden aan de dijk heeft gebracht.
Februari 2017 overleed Robert Fisher, het gezicht van Willard Grant Conspiracy, aan kanker 59 jaar oud.
6) Cat Power
“Paths of Victory”
(Bob Dylan)
CD: The Cover Record
Uitgebracht: Maart, 2000
De meisjesnaam van de Amerikaanse Cat Power is Chan Marshall (1972) zij staat vooral bekend om haar minimalistische muziek, voor spaar- zame gitaar- en pianospel. Op haar album “The Cover Record” de naam zegt het al, liedjes van andere, die ze geheel kaal maakt, vaak onher-kenbaar, en dat komt omdat ze vaak de herkenning er uit haalt. Cat Power geeft aan elk liedje een mooie draai, zodat dit niet gewoon een paar nagespeelde covers zijn.
7) Tom Jessen’s
——-Dimestore Outfit
“Do As Yer Hold”
—-(Tom Jessen)
CD: Redemption
Uitgebracht: 1996
Tom Jessen’s Dimestore Outfit is zo’n soort band, waar in Amerika er heel veel van zijn, bezingen de mid-west, over outlaws, en drank-gelegenheden. Verder weinig over bekend, maar de CD “Redemption” is zeker de moeite waard om aan te schaffen, mits hij nog te krijgen is.
8) Slaid Cleaves
“Lydia”
(Karen Poston)
CD: Broke Down
Uitgebracht: 2000
In 2000 brak Slaid Cleaves (1964) door met zijn derde album het prachtige “Broke Down”. Hij had toen al zes cd’s uitgebracht. Op Broke Down waarop hij zijn kunst tot in de puntjes geperfectioneerd heeft. Die perfectie zit hem in de ijzersterke combinatie van bijzondere mooie liedjes, gezongen met een prachtige stem, en een muzikale begeleiding die de liedjes kracht bijzet, zonder alles te overheersen.
9) Jimmy Tittle
“It Don’t Mean Nothing”
——-–(Jimmy Tittle)
CD: Don’t Follow Me Down
Uitgebracht: 1999
Jimmy Tittle (1955) ziet er stoer uit op het cd hoesje, kon zou een Donald Trump aanhanger kunnen zijn of zo’n ruige vrachtwagen chauffeur uit een T.V. serie. Maar niets van dat alles Jimmy Tittle was de schoonzoon van Johnny Cash of hij nog getrouwd met z’n dochter Kathy is niet bekend. Deze Jimmy Tittle was van de basgitarist in band rondom Johnny Cash vandaar de vriendschap, hij bracht ook zelf muziek uit stoere country zoals het zuiden van Amerika het wil horen.
Gilliane Welch & David Rawlings
10) Gillian Welch
“Acony Bell”
(Gillian Welch
—–& David Rawlings)
CD: Revival
Uitgebracht: 1996
Gillian Welch (1967) geboren in New York City, daarna geadopteerd door de Californiërs en geïnspireerd door muziek van Johnny cash, Gram Parsons (om maar wat te noemen) trok ze naar Nashville en daar liep ze David Rawlings (1969) tegen het lijf, wat resulteerde in vrij lange samenwerking wat betreft plaatopnames en uiteraard podium werk. Sobere muziek zonder franje, maar zo moet de folk en country muziek ook uitgevoerd worden.
11) Fred Neil
“The Dolphins”
(Fred Neil)
LP: Fred Neil
Uitgebracht: December, 1966
The Dolphins is een liedje van Fred Neil (1936-2001), afkomstig van zijn derde album uit 1966. Fred bezocht in 1966 het Miami Zee-aquarium, alwaar hij voor de dolfijnen viel. Een van die dolfijnen was Kathy, die als een van de dolfijnen in de serie Flipper te zien was. Hij zou de jaren daarna zich blijven inzetten voor deze zoogdieren. Wat heel mooi gedaan is op dit nummer “The Dolphins” is het sprankelende gitaar-geluid van gitarist Pete Childs het doet lijken op een dolfijn.
12) Tim Buckley
“Sing a Song for You”
——(Tim Buckley)
LP: Happy Sad
Uitgebracht: Juni, 1969
22 jaar is Tim Buckley (1947-1975) als hij zijn derde album “Happy Sad” opneemt voor de platenmaatschappij Elektra, De baas van Elektra Jac Holzman zei ooit eens: Dit is een jongeman met haast meer talent dan goed voor hem is. Hoewel Buckley commercieel nooit veel wist te bereiken, wordt zijn werk nu algemeen gezien als een van de belang-rijkste en zeler vernieuwend in zijn soort.
Bob Dylan – Karen Dalton – Fred Neil
13) Karen Dalton
“It Hurts Me Too”
(Mel London)
LP: It’s So Hard to Tell Who’s Going to Love You the Best
Uitgebracht: 1969
Karen Dalton (1937-1993) was een Amerikaanse folk blueszangeres, gitaar spelend en soms op de banjo. Ze werd geassocieerd met de vroege muziekscene van Greenwich Village in New York City uit de jaren zestig met name met Fred Neil en Bob Dylan. Met deze twee mannen trad ze wel eens op in allerlei kelders voor luttele dollars en wat brood en soep, meer verdiende deze muzikanten toen ook niet.