“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 13:00 tot 14:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
1) Renaissance
“Walking Away”
—(Jim McCarty)
LP: Innocence
Uitgebracht: 1971
Zanger Keith Relf en drummer Jim McCarty kenden elkaar vanuit The Yardbirds, begonnen in 1969 samen pianist John Hawken en Louis Cennamo de formatie Renaissance, toegevoegd nog de jongere zus van Keith Relf, Jane Relf. De nadruk op de muziek is vooral klassiek en folk, zeker bij de langere stukken. Deze formatie was maar twee jaar actief en werd volledig vervangen door andere muzikanten en gingen meer de kant op van symfonische rock.
Country Joe & the Fish
“Not So Sweet Martha Lorraine”
(Joe McDonald)
LP: Electric Music for the Mind and Body
Uitgebracht: Mei, 1967
Er zijn platen die, hoe oud ook, geregeld door je hoofd spoken. In mijn geval is dat bijv. het album “Electric Music for the Mind and Body” van de Californische band Country Joe & the Fish. Toen ik dit album aanschafte in 1968 was ik diep onder de indruk. Na die kennismaking met wat toen underground heette, ging ik met wat vrienden platenzaken afstruinen op zoek naar meer van dat moois. Om de beurt kochten we een plaat, de anderen mochten hem opnemen via de bandrecorder – dan kostte het niet zo veel.
3) Jimi Hendrix
————Experience
–“Little Wing”
(Jimi Hendrix)
LP: Axis: Bold as Love
Uitgebracht: Dec. 1967
Nog zo’n plaat die voor altijd in je hoofd rondspookt is Axis: Bold as Love van Jimi Hendrix (1942-1970), alleen al om de hoes moest je hem kopen, je kon er mee gezien worden op straat, wel goed dragen met de voorkant naar buiten en schuin voor je borst. Op het nummer “Little Wing” laat Hendrix horen dat hij een absolute gitaar god is. Hij heeft alles op dat gebied weten te verenigen in 2 minuut 24 wat een nummer moet hebben om het stempel te krijgen ‘niet te evenaren’.
4) Jimmy Tittle
“The Graden and the Flame”
——–(Jimmy Tittle)
CD: Don’t Follow me Down
Uitgebracht: 1999
Zanger Jimmy Tittle (1955) draaide ik verleden week ook. De muziek van de schoonzoon van Johnny Cash is goed om te horen heldere country, goed instrumentarium met leden van de Johnny Cash begeleiding band. Zijn geluid is hiermee gelijk routineuzer zij zeer smaakvol, en trekt hiermee grote volle zalen met een publiek van tieners tot zestigers
5) Johnny Dowd
“Vietnam”
(Johnny Dowd)
CD: Pictures from Life’s Other Side
Uitgebracht: 1999
Zanger Johnny Dowd (1948) schreef voor zijn album “Pictures from Life’s Other Side” het nummer Vietnam. Het is een instrumentaal nummer, met soms enkele zinnen, met op de achtergrond de wieken van een helikopter. Dit geluid was voor veel soldaten in die oorlog de redding om weg te komen uit de hel waar ze in terecht waren gekomen, welis-waar gewond en meestal getraumatiseerd, of in een body-sack
6) Blaze Foley
“Oooh Love”
(Blaze Foley)
CD: ‘Live’ at the Austin
——————–Outhouse
Uitgebracht: 1989
Er zijn van die singer-songwriters die over ieders lip gaan – ‘legendarisch!’- maar niemand die ze echt kent. Blaze Foley (1949-1989) is er zo een. Zijn live optreden vanuit The Outhouse een muziekbar in Austin Texas, waar Foley op wat later blijkt, zijn laatste avond van zijn leven heeft, daar waar hij zijn mooiste liedjes speelt. Hij werd die zelfde avond doodgeschoten door de zoon van zijn allerbeste vriend.
7) The Jayhawks
“Ann Jane”
(Mark Olson
—& Gary Louris)
CD: Tomorrow
—– the Green Grass
Uitgebracht: Feb, 1995
Tomorrow the Green Grass is het vierde album van de Amerikaanse countryrock band The Jayhawks. Het album heeft een sterke verzameling van liedjes waarmee de samenzang en het gitaarspel de sterkste troeven zijn.
8) Crosby, Stlls & Nash
“Wasted on the Way”
(Graham Nash)
LP: Daylight Again
Uitgebracht: Juni, 1982
Eén van de meest legendarische en niet meer weg te denken super-groepen uit het eind van de jaren zestig en het begin van de jaren zeventig zijn Crosby, Stills & Nash (later voegde Neil Young zich bij hun aan) door een wereldwijd publiek gezien als de belichaming en de leiders van de zo genaamde Woodstock-generatie.
9) Cowboy Junkies
“Black Eyed Man”
(Michael Timmins)
CD: Black Eyed Man
Uitgebracht: Feb. 1992
De Cowboy Junkies komen uit Canada. Ze combineren traditionele countrymuziek met elementen van indie, blues en folk. De groep bestaat uit Michael Timmins, diens broer Peter hij is de drummer, hun zus zangeres Margo Timmins en bassist Alan Anton, dat zal wel een hele goeie huisvriend zijn. De groep werd in 1985 in Toronto opgericht.
10) Eva Cassidy
“At Last”
(Mack Gordon – Harry Warren)
CD: Time After Time
Uitgebracht: Juni, 2000
Eva Cassidy’s tweede album was “Time After Time” uitgebracht vier jaar na haar te vroege dood in 1996. Zij kon geweldig zingen waarbij ze zichzelf begeleide op gitaar. Daarnaast had ze ook eenopmerkelijk fraai repertoire, dat eigenlijk alleen covers bevatte, zoals “At Last” een nummer uit de musicalfilm ‘Sun Valley Serenade’ uit 1941, geschreven door Mack Gordon en Harry Warren.
11) Don McLean
“Respectable”
(Don McLean)
LP: Tapestry
Uitgebracht: Oktober, 1970
Tapestry van Don Mclean (1945) was officieel het debuutalbum van deze hele getalenteerde Don McLean. Het album kreeg geen aandacht in de muziek pers, dus zijn platenmaatschappij besloot er verder geen aandacht meer aan te besteden. Tot dat hij met twee nummers kwam die de aandacht kregen, te vinden op zijn tweede album “American Pie” en het fraaie “Vincent” een lied over Vincent van Gogh. Zijn platenmaatschappij wist niet hoe snel men moest zijn om zijn debuutalbum alsnog onder het voetlicht te brengen.
12) Christy Moore
“Mystic Lipstick”
(Jimmy McCarthy)
LP: Voyage
Uitgebracht: 1989
Een van de beste Ierse singer-songwriters is Christy Moore (1945) Hij was een grote inspiratie bron voor artiesten als U2 en Sinead O’Çonnor.
Met zijn teksten liet hij zich meestal kritisch uit over de mistoestanden in eigen land, maar ook over het milieu wereldwijd.
Christy Moore is niet meer actief bezig met optredens. hij is inmiddels al 76 jaar, en door zijn alcohol verleden niet meer goed te been.
13) Fotheringay
“Banks of the Nile”
(Traditional)
LP: Fotheringay
Uitgebracht: Juni, 1970
Toen zangeres Sandy Denny (1947-1978) in 1969 Fairport Convention verliet, richtte ze haar eigen groep op: Fotheringay. De groep nam één album op in 1970, toerde een beetje rond en splitte een jaartje later. Een tweede album verscheen nooit. Fotheringay en natuurlijk Fairport Convention, The Pentangle, Steeleye Span, zo had je nog wel wat van dit soort bandjes in Engeland, zij behoorde tot de lichting Britse bands die zich eind jaren zestig afwendden van de Amerikaanse stadse popmuziek van die tijd. Ze zochten naar oude volksliederen die op het Britse en Ierse platteland van generatie op generatie werden doorgegeven, om daar vervolgens op hun eigenwijze een moderne draai aan te geven. “Banks of the Nile van de Fotheringay is een liedje dat echt oud is, misschien wel twee eeuwen, maar dan in een versie van slechts een halve eeuw. “Banks of the Nile van de Fotheringay.