“D-Records Shuffle” wordt elke zaterdagavond uitgezonden via BR6, van 22:00 tot 23:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
1) Blind Boy Fuller
“Baby You Gotta Change Your Mind”
(Fulton Allen)
Single: Melotone Records
Opgenomen: 25 juli 1935
Een hele oude blues van “Blind” Boy Fuller is “Baby You Got Change Your Mind” wat hij opnam samen met Gary Davis (gitaar) en “Bull City” Red (wasbord) de opnames waren in Chicago 25 juli 1935. Zijn echte naam is Fulton Allen: geboren in North Carolina 1907 en overleden in 1941, hij was op zijn twintigste totaal blind, waarschijnlijk door een tumor in z’n hoofd. Hij bleef de traditionele blues altijd trouw, en zijn stijl van zingen werd veel gekopieerd door andere blueszangers.
2) M. Ward
“Poor Boy Minor Key”
—(Matthew S. Ward)
CD: Transfiguration
——————of Vincent
Uitgebracht: 2003
Matthew Stephen Ward (1973) geef zijn platen uit onder naam M.Ward. Hij is singer songwriter uit de muziek scène rond de stad Portland in de staat Oregon. Heeft een eigen geluid, tegelijk zijn invloeden van o.a. Tom Waits en Howe Gelb hoorbaar. De opbouw van de nummers is goed en hij lijkt niet de behoefte te hebben om bij elk nummer een ‘statement’ te maken, en dat luistert zeer prettig. ´Poor Boy, Minor Key´ is het nummer dat bij mij de doorslag gaf voor aanschaf. Prachtige opbouw met eerst de gezellig rommelige piano, de net iets te rauwe gitaar als je er niet meer op rekent en daarna de zang er bij: het past allemaal precies perfect bij elkaar.
3) Bill & Bonnie Hearne
“Bartender’s Blues”
—–(James Taylor)
CD: Watching Life Through
———————a Windshield
Uitgebracht: 2000
Bill en Bonnie Hearne waren grootheden in de opkomende country-folk scene in Austin, Texas. In de vroege jaren ’70 hebben Bill en Bonnie veel huidige singer-song writers beïnvloed. Zowel Bill als Bonnie zijn visueel gehandicapt, Bill ziet heel slecht, Bonnie is sinds haar negende blind. Maar voor de muziek maak dat niets uit, hoewel men daar nu vaak anders over lijkt te denken. De moderne platen maatschappijen hebben liever mooie mensen, dan mooie muziek. Er zijn er slechts enkele die beide kwaliteiten bezitten. De uitvoering “Bartender’s Blues is een compositie van zanger James Taylor die het zelf uitbracht in 1976.
4) Hamilton Camp
“Flowers in the Dark”
(M) Hamilton Camp
(W) Mardi Arquette
CD: Mardi’s Bard
Uitgebracht: 1999
Hamilton Camp (1934-2005) is een folkzanger die gelijktijdig met Bob Dylan begon te zingen in New York City. Alleen bij zingen en componeren bleef het niet, hij ging ook acteren, trad nog wel op, maar kwam al gauw in de vergetelheid terecht. Maar na aanleiding van zijn ernstige zieke zusje Mardi (1939-1997) nam hij een CD op in 2004 “Mardi’s Bard”. Hij schreef in het het cd boekje het volgende, het was een gedicht van zijn zus “Flowers in the Dark” hij zette dit gedicht om in muziek.
Op een dag liep ik haar kamer binnen, ze keek op en zei Mardi’s Bard. Ik voelde me alsof ik was gekroond, ik ging zitten naast haar bed, zong voor d’r en op dat moment verloor ik haar.
5) Dimitri van Toren
“Misverstand”
(Dimitri van Toren)
LP: De Gelaatstrek van
——————–een Lied
Uitgebracht: 1969
Dimitri van Toren (1940-2015) bracht in 1969 zijn derde langspeelplaat uit “De Gelaatstrek van een Lied” Verpakt in een sfeervolle hoes, de muziek had wat psychedelische tintjes maar dat paste toen goed in die tijd. De teksten zijn niet standaard, ze vertellen je een gedichtelijk verhaal. Wat ook hetgeen is wat ik zo waardeer in de muziek van Dimitri van Toren die grote kleinkunstenaar.
6) Taxfree
“Back by the Quinipiac”
—–(Jody Purpora)
LP: Taxfree
Uitgebracht: 1971
Na het uiteenvallen van de Amsterdamse Outsiders start zanger Wally Tax (1948-2005) in 1970 de groep Taxfree, met Outsider drummer Leendert Busch en de Amerikanen Jody Purpora en David Oliphant. Binnen de groep tekenen Purpora en Tax voor de composities. Hun debuutalbum wordt in 1971 opgenomen in New York.
7) Them
“My Lonely Sad Eyes”
—––(Van Morrison)
LP: Them Again
Uitgebracht: 1966
De LP ‘Them Again’ van de Noord-Ierse formatie Them met zanger Van Morrison (1945) is een van de platen die ik in mijn jeugd helemaal grijs heb gedraaid, elk nummer zit in m’n hoofd vast geankerd, alle 14.
8) Bob Dylan
“Tryin’ to Get to Heaven”
———(Bob Dylan)
CD: Time Out of Mind
Uitgebracht: 1997
Bob Dylan’s dertigste album is ‘Time Out of Mind’ het verscheen op 30 september 1997. Het succes van dit album markeert de triomfantelijke terugkeer van de toen 56-jarige icoon, die zichzelf , een genie waardig, en voor de zoveelste keer zich opnieuw uitvindt. Dylan’s magistrale comeback op middelbare leeftijd werd dan ook beloond met een grammy award voor het beste album in 1997. Terecht voor een plaat die tot de beste behoort van het laatste decennium van de vorige eeuw.
9) Jack Johnson
“Cookie Jar”
(Jack Johnson)
CD: On and On
Uitgebracht: 2000
Jack Johnson (1975) weet met op het eerste gehoor erg eenvoudige liedjes, een mooie sfeer neer te zetten. Het geluid bestaat uit de de basic instrumenten, het meest in het oog springt zijn akoestische gitaar. De muziek is het gemakkelijkste te omschrijven als zomeravond kampvuurmuziek, maar dat had hij al zelf bedacht.
10) Gillian Welch
“Annabelle”
(Gillian Welch)
CD: Revival
Uitgebracht: 1996
Zangeres Gillian Welch (1967) geboren in New York, daarna geadopteerd door een echtpaar uit California, werd in haar jeugd geïnspireerd door de muziek van Johnny Cash, Townes van Zandt en Gram Parsons (om maar wat te noemen) Na haar schoolperiode vertrok zij naar Nashville en daar liep ze David Rawlings (1969) en T-Bone Burnett (1948) tegen het lijf. De eerste werd haar muzikale partner, de tweede produceerde tot nu toe al haar albums. Hij gaf daarbij gehoor aan de wens van haar om haar albums zo kaal mogelijk te laten, waar mogelijk, om zo dicht mogelijk tegen het Bluegrass gevoel aan te komen.
11) Junior Wells
“I Could Have Had Religion”
——––(Junior Welch)
LP: Southside Blues Jam
Uitgebracht: 1970
Amos ‘Junior Wells’Blackmore (1934-1998) beende heen en weer op de podium planken, een gangster met zijn mondharmonica als machinegeweer, het publiek raakte buiten zijn zinnen door zijn zware jongens gedrag en zijn door merg en been aanpak van de Chicago blues. Tot ieders verbazing hield Junior Wells dit imposante optreden meer dan 40 jaar vol: van de vroege jaren ’50 tot zijn dood eind jaren ’90.
12) Les Baroques
“Silky”
(Ann Derson – Gary O’Shannon)
Single: Europhone Records
Uitgebracht: 1965
Les Baroques was een Nederbeat groep uit Baarn actief in de jaren ’65-’69. De groep viel op omdat er goed Engels werd gezongen, wat mede te danken aan zanger Gerard Schoenmaker die had een Engelse moeder dus tweetalig opgevoed. Vijf singles uitgebracht de eerste was “Silky” deed niet veel hun doorbraak kwam met de tweede “Such a Cad”.
Silky was volgens mij ooit eens een goedkoop sigaretten merk 50 cent voor een pakje van twintig in plaats van 1 gulden 25 voor een pakje caballero maar daar zaten er wel vijf meer in.
13) Tom McRae
–“2nd Law”
(Tom McRae)
CD: Tom McRae
Uitgebracht: 2000
Tom McRae (1969) z’n stem is een van de wapens die hij inzet om de luisteraar mee te nemen door zijn wereld van verdriet, woede en hoop. Alle liedjes hebben een eigen sfeer, bepaald door de teksten, instrumentatie en door die kenmerkende stem van Tom McRae
14) Lightnin’ Hopkins
“Coffee for Mama”
–—(Sam Hopkins)
LP: Shake That Thing
Opgenomen: Nov. 1960
Uitgebracht: 1962
Sam ‘Lightnin’ Hopkins (1932-1982) is in betekenis van het woord, een minstreel: een improviserende straat zanger, voortgekomen uit de traditie van de blues. Zijn muziek is zo persoonlijk als een gesprek op zachte toon.