“D-Records Shuffle” wordt elke zaterdagavond uitgezonden via BR6, van 22:00 tot 00:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 22:00 – 23:00
Deel 2: 23:00 – 00:00
The Kingston Trio
“Tom Dooley” 3:04
–(Traditional – arr. Dave Guard)
Single: Capitol Records
Uitgebracht in 1958
Dave Guard (1934-1991)
Nick Reynolds (1933-2008)
Bob Shane (1934-2020)
Drie studenten begonnen in 1956 samen te zingen met twee gitaren en een banjo, ze scoorde in 1958 een grote hit met de traditional ‘Tom Dooley’, wonnen er een Grammy mee, maar ook een met hun debuutalbum uit 1959. Met hun muziek maakte ze de weg vrij voor artiesten zoals Bob Dylan, Tom Paxton, Joan Baez en vele anderen uit de folk-scene begin jaren zestig. ‘Tom Dooley’ is een volksliedje wat ontstaan is in de Wilkes County in North Carolina.
Tom Dooley is een verbastering van de naam Tom Dula. Dula was een gewezen soldaat uit het leger van de Confederatie, die in 1866 zijn verloofde Laura Foster vermoordde en daarna begroef. Toen de buren begonnen te zoeken naar Laura en hem van moord beschuldigden, vluchtte hij van Wilkes County naar Tennessee, waar hij korte tijd werkte op de boerderij van James Grayson. Grayson bood hulp bij de arrestatie van Dula. In de verhalen die later over Tom Dula de ronde deden groeide hij uit tot medeminnaar. Zijn naam wordt in het liedje genoemd. Kort na de arrestatie werd het lijk van Laura gevonden en kon het proces tegen Dula beginnen. Als zijn verdediger trad Zebulon Vance op, de vroegere (en latere) gouverneur van North Carolina. Zowel de rechter als het hooggerechtshof van North Carolina veroordeelde Dula ter dood. Op 1 mei 1868 werd hij opgehangen. De zaak deed nogal wat stof opwaaien en er bleven altijd twijfels bestaan over de precieze toedracht van de moord en zelfs over de schuldvraag.
————————————————————————-
The Gourds
a) “I Like Drinking” 3:03 let op b) “Cold Bed” 3:46
– (Jimmy Smith) (Kevin Russell)
CD: Stadium Blitzer Uitgebracht in 1998
Lelijke kerels, drinkebroers, vechtjassen die losgezongen van alle trends gewoon hun eigen muziek blijven maken, niet iedereen kan dit waarderen, maar het blijft Americana van de bovenste plank.
The Gourds dat is de band ze komen uit Austin, Texas opgericht in 1994 door zanger Jimmy Smith, hun muziek is altijd herkenbaar en authentiek door gebruik van instrumenten als accordeon, viool en mandoline en door het karakteristieke stemgeluid van frontmannen als Kevin Russell en Jimmy Smith. In 2013 stopte de band ermee.
—————————————————
The Zombies
“Time of the Season” 3:28
———(Rod Argent)
Single: CBS
LP: Odessey and Oracle
Uitgebracht in 1968
Het is 1963 en we bevinden ons in het regenachtige St. Albans in het Engelsegraafschap Hertfordshire. Vijf teenagers nog, Rod Argent (1945), Colin Blunstone (1945), Chris White (1943), Paul Atkinson (1946-2004) en Hugh Grundy (1945) vatten het plan op om een beatbandje te beginnen, de naam hadden ze al snel The Zombies. Zes jaar later is het voorbij, maar de erfenis is tot nu toe nog voelbaar, twee hits ‘She’s Not There’ en hun allergrootste ‘Time of the Season’ dat kwam in alle hitlijsten terecht, maar de groep lag toen al uitelkaar, jammer.
————————————————–
Harold Land
“Don’t Explain” 4:54
(Arthur Herzog Jr.)
LP: West Coast Blues
Uitgebracht in 1960
Harold Land (1928-2001) tenorsaxofoon
Joe Gordon (1928-1963) trompet
Wes Montgomery (1923-1968) gitaar
Barry Harris (1929-2021) piano
Sam Jones (1924-1981) contrabas
Louis Hayes (1937) drums
Crystal Gayle (1951)
“The Blue Side” 3:12
tekst: Allee Willis
melodie: David Lasley
LP: Miss the Mississippi
Uitgebracht in 1979
Zangeres Crystal Gayle bekend om haar mooie verschijning haar lange haar, en haar goed verzorgde muziek op tientalle albums. Zij had in 1977 een grote hit met ‘Don’t It Make My brown Eyes Blue’ en zij won hiermee een grammy, ook was zij actief weliswaar bescheidde als actrice in allerlei t.v. series.
———————————————
Tony Dekker
Great Lake Swimmers
“Imaginary Bars” 2:23
—-(Tony Dekker)
CD: Bodies and Minds
Uitgebracht in 2005
O.l.v. Tony Dekker hebben The Great Lake Swimmers uit Canada, alles wat ik in de folk-wereld zoek. Sfeer, melancholie, rust en een zo minimaal en traditionee, mogelijke instrumentatie.
—————————————————-
Jean Ferrat (1930-2010)
“Les Poetes” 4:10
tekst: Louis Aragon
melodie: Jean Ferrat
LP: Ferrat Chante Aragon
Uitgebracht in 1974
let op de muziek
De chansonnier Jean Ferrat bracht een ode aan Louis Aragon, door op zijn teksten muziek te maken voor een album uit 1974.
Louis Aragon (1897-1982) was een Franse dichter en romanschrijver, ook was hij een van de grondleggers van de surrealistiche beweging (kunst). Maar was ook een vertegenwoordiger van het socialistisch realisme, waar ook Jean Ferrat een aanhanger van was.
———————————————–
Bob Dylan (1941)
“It’s All Over Now,
————–Baby Blue” 4:10
——–(Bob Dylan)
LP: Bringing It All Back Home
Uitgebracht in 1965
Op het Newport Folk Festival in 1965, om precies te zijn 25 juli gebeurde er iets heel confronterend voor de bezoekers. Vooral die bezoekers die kwamen voor de jonge Bob Dylan, hun held, hun voorman van een nieuwe beweging. Het vond plaats op het enorme dramatisch slecht verlichte podium halverwege het slotconcert in de nacht, toen Bob Dylan uit zijn door kultus opgelegde sfeer van geheimzinnigheid opdook om zijn nieuwe folk-rock te presenteren, een uitdrukking die zijn weg reeds gevonden heeft in de top veertig lijsten van Amerika, waaraan muzikaal succes gemeten wordt. Velen aanwezige vonden dat het geen erg goede rock was, terwijl andere teleurgestelde, het geen erg goede Dylan vonden. De meesten van hen uitten dit in een ijzige stilte aan het slot van Dylan’s optreden en andere floten hun idool uit. Een kleine groep juichten en vroegen om een toegift omdat zij in de nieuwe Dylan een uitdrukking van henzelf vonden, net zoals de jonge sociale aktivisten van 1963 zichzelf verwoord voelden in de visie van de jonge dichter. Geschokt en een beetje van de wijs gebracht door de gemengde reakties van het publiek, verscheen een betraande 24-jarige Bob Dylan weer op het toneel, nu zonder elektrische-versterkte gitaar en band, en spande zich in om zijn gevoelens van onverwachte ontheemding over te brengen door middel van de woorden en de muziek van een liedje die hij angstig toepasselijk maakte “It’s All Over Now, Baby Blue”.
————————————————-
Bob Dylan (1941)
“Positively 4th Street” 3:49
——-(Bob Dylan)
Single: Columbia Rec.
Uitgebracht in 1965
De reden waarom Dylan in 1965 overschakelde naar een elektrische versterkte instrumentatie is nogal duidelijk, Hij had gewoon alle mogelijkheden van zijn gitaar-harmonika begeleiding uitgeput.
Doordat zijn briljante gevoel voor melodie hierdoor beperkt werd, merkte Dylan ongetwijfeld dat hij door er een begeleidingsband aan toe te voegen, zijn mogelijkheden kon uitbreiden zonder dat hij zijn beperkingen als componist hoefde te overschrijden. Bovendien was hij misschien een beetje moe geworden van zijn image van een man die alleen tegenover de hele wereld staat. Misschien vond hij het gewoon leuk om gezeldschap te hebben op het podium. Po-si-ti-ve-lie 4th street was zijn eerste single met een begeleidings band uitgebracht zeven september 1965.
Bob Dylan (1941): zang en gitaar, Mike Bloomfield (1943-1981): gitaar
Frank Owens (1942-2005): piano, Al Kooper (1944): orgel,
Russ Savakus (1925-1984): bas, Bobby Gregg (1936-2014): drums
———————————————————–
Calexico
“Sunken Waltz” 2:28
—-(Joey Burns)
CD: Feast of Wire
Uitgebracht in 2003
Zoals de muziek is op de CD ‘Feast of Wire’ van Calexico zo hoor ik ze graag. Ook met die instrumentale tussendoor. De mooie melodieën, de semi-akoestische klank, maar ook filmische klankkleuren en natuurlijk de sfeer zoals alleen Calexico dat kan.
—————————————–
Calvin Russell (1948-2011)
“Common One” 2:56
—(Calvin Russell)
CD: Sam
Uitgebracht in 1999
In 1984 begon Calvin Russell aan een reis door het Grote Zuiden en stak de Rio Grande naar El Paso. Daar begon hij echt liedjes te schrijven en van stad tot stad op te treden. Hij leefde als een dakloze zwerver en werd in de winter van 1985 door de Mexicaanse autoriteiten betrapt met Amerikaanse wiet in zijn zakken. Hij werd aangeklaagd voor de frauduleuze invoer van verdovende middelen en bracht anderhalf jaar door in Mexicaanse gevangenissen. Terug in Austin, Texas werkte hij als loodgieter en hing hij rond in de muzikanten scene met legendarische muzikanten als Townes Van Zandt, Willie Nelson en Leon Russell. Zo slaagde hij erin naam te maken in de alternatieve countryscene van Austin.
———————————————
Rue De Paris
“Minimal Blues” 6:25
——-(Rue Protzer)
CD: Quiet Motion
Uitgebracht in 2006
Rue Protzer (1966) gitaar
John Goldsby (1958) contrabas Adam Nussbaum (1955) drums
Thomas Rueckert (1970) piano Ack Van Rooyen (1930-2021) flugel
—————————————————–
2e deel
Rusty Kershaw (1938-2001)
“Stop Kicking
——–My Dog Around” 3:49
CD: Now and Then
Uitgebracht in 1992
Rusty Kershaw (dobro) vormde ooit samen met zijn broer Doug Kershaw (fiddle) een duo, en in die hoedanig-heid werden ze bekend met de hit ‘Louisiana Man’ in 1961
———————————-
Ruth Brown (1928-2006)
“Shake a Hands” 3:15
—–(Joe Morris)
Single: Atlantic Rec.
Uitgebracht in 1962
Ruth Brown, echte naam Ruth Alston Weston was een Amerikaanse
Rhythm and Blues zangeres. Zij was actief van 1949 tot 1993, en met name in de jaren vijftig nam zij een groot aantal hits op voor het platenlabel Atlantic. Zij overleed in 2006 aan een hartaanval.
———————————————
Ry Cooder (1947)
“Teardrops Will Fall” 2:56
tekst: Maron Smith
melodie: Gerry Granahan
LP: Into the Purple Valley
Uitgebracht in 1971
Het album ‘Into the Purple Valley uit 1971 van gitarist Ry Cooder is een muzikale reis door het Amerika van de twintigste eeuw, met zijn gebruikelijke sublieme gitaar- en mandoline spel, zijn wiebelige maar innemende stem zijn perfecte begeleiding van zijn studio muzikanten. Maken dit album heel bijzonder, een hoeksteen van de rootsmuziek en een persoonlijk tijdsdocument.
—————————————–
Ryan Adams (1974)
“La Cienega Just Smiled” 5:03
———(Ryan Adams)
CD: Gold
Uitgebracht in 2001
Ik vind Ryan Adams – niet te verwarren met Bryan Adams – een hoogst orgineel klinkende artiest, het zal zijn manier van zingen zijn, en het genre op zich natuurlijk; country-achtige rock met rootsinslag, soms rockend, soms zalvend. Hij heeft al vele prachtige albums afgeleverd.
————————————————
Sal Salvador
“Gone with the Wind” 5:12
——-(Allie Wrubel)
LP: Quintet – Quartet
Uitgebracht in 1954
Sal Salvador (1925-1999) gitaar
Frank Sokolov (1923-1981) tenor saxofoon
John Thomas Williams (1929-2018) piano
Kenny O’Brien (????) contrabas
Jimmy Campbell (1928-1998) drums
————————————————
Sam “Lightnin’ Hopkins
———––(1912-1982)
“Lonesome Dog Blues” 2:43
——(Sam Hopkins)
LP: Texas Blues Man
Uitgebracht in 1968
Sam Hopkins beter bekend als Lightnin’ Hopkins is in de beste betekenis van het woord, een minstreel: een improviserende straatzanger, voortgekomen uit de traditie van de blues, zijn blues, zijn poetische, persoonlijke herinneringen en observaties brengt hij met gevoel voor humor en vooral met oprechtheid.
————————————————–
Judy Roderick (1942-1992)
“Contemporary Blues” 4:03
——–(Jon Hendricks)
LP: Woman Blue
Uitgebracht in 1965
Judy Roderick, afkomstig uit Michigan, maakte in het begin van de jaren zestig enige naam in het folkcircuit aan de oostkust van de USA. Haar debuutalbum in 1964 werd goed ontvangen. Haar tweede, Woman Blue, nam zij op in 1965 met onder meer twee goede vrienden, de gitaristen Dick Weissman en Artie Traum. Het reultaat is, ook nu nog, erg goed. Judy is een bekwaam gitariste en haar zang is ronduit verbluffend. Haar prachtige stemgeluid lijkt op dat van Billy Holiday.
—————————————————-
Blossom Dearie
“It’s Too Good to Talk
————About Me” 3:08
tekst: Carolyn Leigh
melodie: Cy Coleman
LP: My Gentleman Friend
Uitgebracht in 1959
Blossom Dearie (1924-2009) piano & zang
Kenny Burrell (1931) gitaar
Ray Brown (1926-2002) contrabas
Ed Thigpen (1930-2010) drums
Blossom Dearie was een Amerikaanse jazzzangeres en -pianiste. Zij had een kenmerkende, meisjesachtige stem, en daarmee had zij een onstuitbaar gevoel voor speelse swing, het maakte haar tot een van de meest plezierige zangeressen van het vocale tijdperk.
———————————————–
The Hollies
“Too Much
—–Monkey Business” 2:23
————-(Chuck Berry)
LP: In the Hollies Style
Uitgebracht in 1964
The Hollies zaten als beatgroep echt in de slipstream van die andere bekende band toen The Beatles. Hadden wel een hele reeks van top tien hits, maar toch ze konden toch niet tippen aan de klasse van wat er uit Liverpool kwam. De band moest het vooral hebben van goed uitgezochte covers, pas na 1966 toen men het materiaal allemaal zelf ging schrijven werd het beter, maar in de jaren zeventig kwamen er geen successen meer wat betreft de hitparades.
———————————————-
The Lovin’ Spoonful
“Nashville Cats” 2:34
—(John Sebastian)
Single: Kama Sutra Rec.
LP: Hums
——-of the Lovin’ Spoonful
Uitgebracht in 1966
Het nummer Nashville Cats van de Lovin’ Spoonful uit 1966 gecomponeerd door John Sebastian, gaat over de muzikanten uit Nashville die in de anonimiteit de muziek verzorgde voor veel country & western artiesten, werden nooit vermeld, werden slecht betaald, maar hun vakmanschap wat betreft de beheersing van hun instrumenten was overweldigend.
—————————————————
Trees
“Polly on the Shore” 6:10 –(Traditional)
LP: Polly on the Shore uitgebracht in 1971
De Britse folk-rock band Trees heeft maar twee albums uitgebracht in 1970 “In the Garden of Jane Delawney” en in 1971 “On the Shore”. Twee fascinerende albums niet meer te krijgen. De orginele albums te weinig van in omloop gebracht toendertijd. Net als veel andere bands van hun tijd daalde Trees net zo snel van hun top als ze die bereikte.
————————————————–
Adamo (1943)
“Quand les Roses” 2:28
(Salvadore Adamo)
E.P. Barclay Disque
Uitgebracht in 1964
Dit zij de Belgische zanger Adamo ooit eens: ‘Mijn vader heeft mij altijd gewezen op het belang van vrijheid en het respect dat men moet hebben voor ieder individu. Ik weet dat één liedje van mij de wereld niet zal veranderen. Maar ik hoop wel dat het een klein beetje bijdraagt tot een betere wereld”.
——————————————————-
Emmylou Harris (1947)
“One of These Days” 2:57
—–(Earl Montgomery)
LP: Elite Hotel
Uitgebracht in 1975
Emmylou Harris is een Amerikaans countryzangeres, die vooral in de jaren zeventig successen kende. Ze heeft met zeer veel bekende artiesten uit de country- en folkwereld samengewerkt. Emmylou Harris werd in 1947 geboren in Birmingham, Alabama. Hier richtte ze zich op de muziek, waarbij vooral de folkmuziek van Bob Dylan en Joan Baez haar zeer aansprak. In 1976 vormde ze The Hot Band, die onder andere bestond uit oude bandleden van Elvis Presley als Glen D. Hardin en James Burton. Met deze groep nam ze Elite Hotel op.
—————————————————
Philip Catherine
“Pendine” 3:24
(Philip Catherine)
CD: Oscar
Uitgebracht in 1988
Philip Catherine (1942) gitaar
Hein van der Geyn (1956) contrabas
Dré Pallemaerts (1964) drums
Kevin Mulligan (????) keyboards