“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 15:00 – 16:00
Deel 2: 16:00 – 17:00
muziek is een collage van geluid en beweging
maar ook liefhebben en dat bevestigen
Neil Young (1945)
1. My My Hey Hey 3:40
—(melodie: Neil Young & tekst: Jeff Blackburn)
2. Sail Away 3:40 (Neil Young)
LP: Rust Never Sleeps – uitgebracht 1979
No.1 Neil Young
–gitaar – zang – harmonica
No.2 Neil Young
–gitaar – zang – harmonica
Nicolette Larson
—(1952-1997) zang
Joe Osborn
—(1937-2018) bas-gitaar
Karl T.Himmel
—(????) drummer
Fenomenaal. Alle vijf de nummers zijn raak en de een nog mooier dan de ander, vooral de tekstregel in het nummer ‘My My,Hey Hey’: ‘It’s Better to Burn-Out, Than to Fade Away’. Deze zin werd berucht nadat het werd geciteerd in de zelf-moordbrief van Nirvana-frontman Kurt Cobain (1967-1994)
Léo Ferré (1916-1993)
1. La Mélancolie 4:31 (Léo Ferré)
2. Quand J’étais Môme 4:11 (Léo Ferré)
LP: Ferré ’64 – uitgebracht 1964
arrangeur & dirigent: Jean-Michel Defaye
Léo Ferré was een Frans-Monegaskische musicus, componist, dichter en zanger. Geboren op 24 augustus 1916 in Monaco en overleed 14 juli 1993 op 77-jarige leeftijd in het Italiaanse Toscane. Hij begeleidde zichzelf op de piano of gitaar. Omringde zich ook graag met groot orkest, vooral in de platenstudios. Met Georges Brassens, Jacques Brel en Charles Aznavour behoorde Léo Ferré tot de top van de Franse chansonniers. Zij zongen altijd hun eigen werk.
Grandaddy
1. Hewlett’s Daughter 3:06 (Jason Lytle)
2. So You’ll Aim Toward the Sky 4:38 (Jason Lytle)
CD: The Sophtware Slump – uitgebracht 2000
Jason Lytle (1969)
Jason Lytle, Grandaddy’s liedjesschrijver, lijkt me een vriendelijke kerel, maar heeft ook zo zijn demonen en schreef derhalve dit bij vlagen sombere en duistere album.
John D. Loudermilk (1934-2016)
1. Google Eye 3:48 (John D.Loudermilk)
2. The Wind Knows the Truth 1:57 (John D.Loudermilk)
John D.Loudermilk: zang & gitaar & harmonika
Norman Blake (1938) dobro & mandolien
Henry Strelecki (1939-2014) contra-bas
LP: Volume I – Elloree – uitgebracht 1971
John D.Loudermilk was een Amerikaanse zanger/songwriter, en multi-instrumentalist. Hij schreef een aantal country- en pophits, die vooral in de versies van andere artiesten grote successen werden. Zijn bekendste composities waren o.a. Abilene en Tobacco Road.
Country Joe McDonald (1942)
1. The Twins 1:52 (melodie: Joe McDonald)
2. Young Fellow My Lad 4:46 (melodie: Joe McDonald)
—-teksten: Robert William Service (1874-1958)
LP War – War – War – uitgebracht 1971
Een van de weinige dingen die voormalig president van Amerika Ronald Reagan (1911-2004) en tegencultuur-ophitser Country Joe McDonald deelden, was een genegenheid voor de poëzie van Robert William Service . Deze onbezongen maar uitzonderlijke eigenaardigheid uit 1971 zorgt dat Joe McDonald negen van Robert Service’s gedichten uit de Eerste Wereldoorlog op muziek zet. Robert was ambulancechauffeur en correspondent tijdens de Eerste Wereld Oorlog, zijn geschriften uit de slachtmolen’ vertellen in ouderwets maar levendig en vaak aangrijpend proza de gruwel van de mannen die te maken kregen met de geur van dood en verderf door de geweren en bommen.
Robert William Service
The Doors
1. Take It As It Come 2:13 (tekst: Jim Morrison)
2. End of the Night 2:50 (tekst: Jim Morrison)
(melodieën: Ray Manzarek – Robbie krieger – John Densmore)
LP: The Doors (debuut) – uitgebracht 1967
John Ray Jim Robbie
Jim Morrison (1943-1971) zang
Ray Manzarek (1939-2013) orgel – piano
Robbie Krieger (1946) solo-gitaar
John densmore (1944) drums
The Doors hebben een debuut-album neergezet in 1967 waar iedere band alleen maar van durft te dromen. De sterk uitgedachte teksten bezongen en geschreven door Jim Morrison. Met een muzikale afwisselingen die de sfeer precies juist neerzetten. Het album staat vol met muziekstijlen die zowel het orgel als de drums voortstuwen in drie kwartier pure genialiteit. Na elke luisterbeurt zul je de nummers meer gaan waarderen en de complexiteit ervan in gaan zien. Een album dat zijn sporen heeft nagelaten in de muziekgeschiedenis.
John Lee Hooker (1917-2001)
1. I Can’t Quit You Baby 3:29 (Willie Dixon) *
2. House Rent Blues 3:47 (John Lee Hooker) *
3. Nobody Knows 4:26 (John Lee Hooker)
LP: More Real Folk Blues – The Missing Album
Uitgebracht 1991 met opnames: Chicago, mei 1966
John Lee Hooker: zang – ritme-gitaar
Lafayette Leake (1919-1990) piano *
Eddie Burns (1928-2012) solo-gitaar
Onbekende bas-speler
Fred Below (1926-1988) drums
More Real Folk Blues, opgenomen in 1966 maar destijds niet uitgegeven door platenlabel Chess, maar werd pas in 1991 vrijgegeven. Het is geen meesterwerk, maar verdiende destijds zeker een release, ondersteund door gitarist Eddie Burns en een ritmesectie uit Chicago die, zoals verwacht, goed overweg kan met John Lee Hookers unieke gevoel voor timing.
Neil Young (1945)
1. Lost in Space 4:10 (Neil Young)
2. Captain Kennedy 2:48 (Neil Young)
LP: Hawks & Doves – uitgebracht 1980
Neil Young: zang & akoestisch-gitaar
Hawks & Doves van Neil Young uitgebracht in 1980 is een prachtig album en serieus onderschat, de liedjes zijn bedreigelijk eenvoudig maar blijven na enkele luisterbeurten toch hangen en in je hoofd rondspoken. De nummers Lost in Space en Captain Kennedy, zijn zeker enkele hoogtepunten van dit album.
The Secret Sisters
1. Space 3:57
(Dan Tashian – Jess Baylin – Lydia & Laura Rogers)
2. All the Ways 3:39 (Lydia & Laura Rogers)
3. Planted 3:27 (Lydia Rogers)
CD: Mind, Man, Medicine – uitgebracht 2024
De gezusters Rogers, Lydia en Laura
De wereld is de afgelopen drie jaar niet rustiger op geworden. En om die reden is het laaste album ‘Mind, Man, Medicine” van The Secret Sisters zeer welkom. Want wat een serene en troostende liedjes maakten de zussen Lydia en Laura Rogers uit Alabama. Als mooie introductie op het uitgebreide geluid van het album opent Mind, Man, Medicine met een hypnotiserend nummer genaamd ‘Space’. Met zijn grimmige maar uitgestrekte arrangement van heldere piano, buitenaardse synthizers en stemmige gitaarklanken. Aanrader van jewelste.
Cliff Richard & the Shadows
1. Twenty Flight Rock 1:45 (Ned Fairchild – Eddie Cochran)
2. Pointed Toe Shoes 1:53 (Carl Perkins)
3. Mean Woman Blues 2:28 (Claude DeMetruis)
4. I’m Walking 1:51 (Fats Domino – Dave Bartholomew)
E.P. Cliff Sings no. 2 – uitgebracht 1959
Cliff Richard (Harry Webb – 1940) zang
Hank B.Marvin (Brian Robson Rankin – 1941) solo-gitaar
Bruce Welch (Bruce Cripps 1941) ritme-gitaar
Jet harris (Terrence Harris 1939-2011) bas-gitaar
Tony Meehan (Daniel Joseph Anthony Meehan 1943-2005) drummer
Van Cliff Richard zijn tweede studioalbum zijn twee E.P. uitgebracht. Onschuldige rock and roll liedjes van een van eerste rock and roll zangers van Groot Brittanië jammer dat hij al snel overging naar het zoete en brave repertoire, de ideale schoonzoon muziek noem ik het maar.
Howlin’ Wolf (Chester Burnett 1910-1976)
1. The Red Rooster 2:28 (Willie Dixon)
2. Who’s Been Talking 2:23 (Chester Burnett)
Twee opnames begin jaren zestig van een van de allergrootste blues vertolker van de vorige eeuw Howlin’Wolf uitgebracht 1962 op de bovenstaande compilatie album. Howlin’ Wolf, echte naam: Chester Arthur Burnett, was een Amerikaans blueszanger, gitarist en bluesharpspeler die veel invloed heeft gehad op de bluesmuziek voor vele blanke blues-jongens.
Berliner Mauer 45 kilometer (1961-1989)
Klein Orkest
“Over de Muur” 3:31 (tekst: Harry Jekkers – melodie Léon Smit)
Single uitgebracht in 1984
Muzikaal zal deze jaren tachtig-ballad met zijn boterige synthesizer niet iedereen bekoren. Maar tekst en thema zijn nog steeds tranentrekkend. Over het door de muur verscheurend Berlijn, en hoe socialisme noch kapitalisme zaligmakend is, dat zag Harry Jekkers (1951) al vroeg. Alleen de vogels zijn hier vrij, zoals ook mensen zouden moeten zijn. Die bood-schap, heeft niets, maar dan ook niets aan kracht ingeboet.
Johnny Cash
1. First Time Ever I saw Your Face 3:52 (Ewan MacColl) *
2. I’m So Lonesome I Could Cry 3:03 (Hank Williams) **
LP: The Man Comes Around – uitgebracht 2002
Johnny Cash (1932-2003) zang
Mike Campbell (1950) gitaar
Benmont Tench (1953) orgel *
Smokey Hormel (1959) gitaar **
Nick Cave (1957) zang **
Met één been in zijn graf maakte Johnny Cash nog even de indrukwekkendste nummers uit zijn carrière en hij schudde ze uit de mouw alsof het hem geen enkele moeite kost. De stem van Cash draagt dit album. Het is gehavend, doorleefd en kwetsbaar, dat schijnt op natuurlijke wijze door op dit album. Niet teveel poespas in de instrumentale begeleiding, gewoon perfect gedoseerd. Het album is grotendeels gevuld met covers, die Johnny Cash op magistrale wijze eigen maakt en bekleedt met een extra laag aan levenservaring.
J.J.Cale
1. Runaround 2:41 (John W. Cale)
J.J.Cale (1939-2013) zang – solo-gitaar
Christine Lakeland (1954) ritme-gitaar
Bill Payne (1949) piano
Emory Gordy (1944) bas-gitaar
Hal Blaine (1929-2019) drums
2. Wish I Had Said That 3:17 (John W.Cale)
J.J.Cale: zang -gutspring-gitaar – piano
Christine Lakeland: synthezizer-moog – percussion – zang
Tommy Cogbill (1932-1982) ritme-gitaar
Michael Rhodes (1953-2023) bas-gitaar
Hayward Bishop (1946-2017) drums
LP: Shades – uitgebracht 1981
J.J. Cale, wat moet je daar nu nog van zeggen. Wars van alle ontwikkelingen, wars ook van glitter en glamour zoals dat wel eens rond de muziekscene hangt. Liever een beetje muziek maken op de veranda voor zijn huis ergens in Oklahoma.
Ruben Machtelincks
“Cumbulus” 5:23 (Ruben Machtelincks)
CD: Flock – uitgebracht 2014
Ruben Machtelincks (1972) gitaar
Hilmar Jensson (1966) gitaar
Joachim Badenhorst (1981) saxofoon – klarinet
Nathan Wouters (1989) contra-bas
De Belgische gitarist Ruben Machtelincks is een muzikant die het experiment niet schuwd en derhalve altijd op zoek is naar avontuur. De stukken op zijn CD ‘Flock’ uit 2014 zijn karakteristiek, rustgevend en voorzien van poëtische melodielijnen die soms melancholisch aan doen. Het aangebodene is dermate fascinerend dat deze zich moeiteloos onafgebroken laat beluisteren.