“Riverside Jazz” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 15:00 – 16:00
Deel 2: 16:00 – 17:00
Wat is het, dat jazz tot zo’n eigenzinnige altijd eigentijdse muziek maakt, met een trotse traditie die nimmer veroudert, altijd opnieuw weer ten gehore kan worden gebracht, de aarde omcirkelend, geboren in bossen en moerassen, havens en katoen velden, van huis tot kroeg en herberg, danstent en cabaret, film en televisie, club en zaal, tijdschrift en boek? velen werden er in de jaren 20 van de vorige eeuw door gegrepen. ———————-(tekst simon vinkenoog 2000)
————————————————————-
Alvin “Buddy” Banks
“A Night in Tunisia” 4:28 (Dizzy Gillespie – 1941)
Quartet-sessie:
Buddy Banks (1927-2005) contra-bas
Bob Dorough (1923-2018) piano
Jimmy Gourley (1926-2008) gitaar
Roy Haynes (1925) drums
“Almost Like Being in Love” 3:21 (Frederick Loewe – 1947)
Trio-sessie:
Buddy Banks (1927-2005) contra-bas
Bob Dorough (1923-2018) piano
Jimmy Gourley (1926-2008) gitaar
LP: Jazz de Chambre – uitgebracht in 1956.
Sessies: 28 okt. 1954 voor Le Club Français Du Disque.
Producer: Frank Ténot & René Geneix.
Studio: Studio René Geneix, Paris, Frankrijk.
Alvin “Buddy” Banks was een Canadese jazz bassist. Begon zijn carriére als pianist voordat hij overstapte naar de saxofoon, maar tijdens de tweede wereldoorlog sloot hij zich aan als bassist bij de United States Army Band. In 1953 ging hij naar Paris en bleef daar zijn verdere jazz carriére. Toerde in Europa rond met Amerikanen die voor een poosje naar Europa kwamen om daar te spelen.
Frits Landesbergen & Louis van Dijk Trio
1. Minuet Circa ’61 4:55 (Bob Brookmeyer – 1961)
2. Stolen Moments 6:41 (Oliver Nelson – 1960)
Frits Landesbergen (1961) vibrafoon
Louis van Dijk (1941-2020) piano
Edwin Corzilius (1950) contra-bas
John Engels (1935) drums
CD: Two of a Kind – uitgebracht in 1995.
Studio: Studio 44, Monster, Holland.
Producer: Frits Landesbergen.
Engineer: Paul Pouwer.
In juni 1964 maakte Louis van Dijk als 22-jarige conser- vatorium leerling zijn eerste jazz-lp met vibrafonist Carl Schulze, bassist Jacques Schols en drummer John Engels. Vele jaren vol Gevleugelde Vrienden verder was de aimabelste pianist van Nederland voor de duur van één cd teruggekeerd tot de pure jazz in dezelfde kwartetbezetting.
Frits Landesbergen vibrafoon, Edwin Corzilius bas, en achter de drumkit good-old John Engels.
George Wallington and his Band
1. Frankie and Johnnie 4:03 (American Traditional P.D.)
2. Baby Grand 4:02 (George Wallington)
George Wallington (1924-1993) piano
Dave Burns (1924-2009) trompet
Jimmy Cleveland(1926-2008) trombone
Frank Forster (1928-2011) tenor-saxofoon
Danny Bank (1922-2010) baritone-saxofoon
Oscar Pettiford (1922-1960) contra-bas
Kenny Clarke (1914-1985) drummer
Quincy Jones (1933) arrangeur
LP: Showcase – uitgebracht in 1954.
Sessie: 12 mei 1954 voor Blue-Note Records.
Producer: Alfred Lion – Engineer: Onbekend.
Studio: Audio-Video Studios, New York City, New York.
George Wallington was een van de eerste en de beste bop -pianisten, zijn carriëre was vanaf de vroege jaren ’40, maar in 1960 gaf hij de muziek business helemaal op en ging werken in het airconditioningbedrijf van zijn familie. Maar in de jaren ’80 nam hij nog drie albums op voor het Japanse platen-label Interface mar dat was voor zijn pensioen aanvulling.
Gerry Mulligan & Paul Desmond
1. Blues in Time 8:57 (Paul Desmond)
2. Body and Soul 9:34 (Johnny Green – 1930)
3. Battle Hymn of Republican 7:40 (Paul Desmond)
Gerry Mulligan (1927-1996) baritone-saxofoon
Paul Desmond (1924-1977) alt-saxofoon
Joe Benjamin (1919-1974) contra-bas
Dave Bailey (1926) drummer
LP: Blues in Time – uitgebracht in 1957.
Sessies: 2 & 27 augustus 1957 voor Verve Records.
Producer: Norman Granz.
Studio:Capitol Studio, Hollywood
Deze LP Blues in Time is de eerste van slechts twee studiokwartet-samenwerkingen tussen Gerry Mulligan en Paul Desmond. Het prachtige samenspel van hun respectievelijke bariton- en altsaxen is vanaf het begin duidelijk. De twee muzikanten zouden in latere jaren samen op-treden tijdens lange tournees met het Dave Brubeck Quartet.
deel twee riverside jazz
fotograaf: W. Eugene Smith -1967
Thelonious Monk (1917-1982) werd geboren in landelijk North Carolina, waar hij gospel en blues hoorde, groeide op in New York City, waar hij naar de geluiden van de stad luisterde. Toen hij begin jaren ’40 mee ging doen aan na sluitingstijd uitgevoerde jam-sessions, waar hij volledig orgineel: als een pianist die op zoek leek naar de noten tussen de toetsen en als componist van scherpe nummers. Met zijn rare hoeden en vreemde manieren belichaamde hij de beat-generatie-gekte van de moderne jazz.
1. Hackensack 4:10
(Thelonious Monk -1954) – 6 november 1962 *
2. Tea for Two 3:42
(Vincent Youmans -1924) – 26 februari 1963
3. Criss Cross 4:38
(Thelonious Monk – 1951) – 26 februari ’63 *
4. Eronel 4:28
(Monk – Hakim – Sulieman -1951) – 27 februari ’63 *
5. Rhythm-A-Ning 3:51
(Thelonious Monk – 1957) 6 november ’62 *
6. Crepuscule Nellie 2:40
(Thelonious Monk – 1957) 29 maart ’63 *
Thelonious Monk (1917-1982) piano
Charlie Rouse (1924-1988) tenor-saxofoon *
John Ore (1933-2014) contra-bas
Frankie Dunlop (1928-2014) drummer
LP: Criss Cross – uitgebracht in 1963.
Sessies: 1962 – 1963 – voor de Columbia Records.
Producer: Teo Macero. – Engineer: Fred Plaut.
Studio: Columbia Recording Studios, New York City.
Criss-Cross is een album van Thelonious Monk dat is uitge- bracht door Columbia; zijn tweede voor dat platen-label.
Het album bestaat uit eerder uitgebrachte Monk composities die voor Columbia opnieuw zijn opgenomen door het Thelonious Monk Quartet.
The Incredible Jimmy Smith
1. C-Jam Blues 3:42 (Duke Ellington – 1942)
2. Hobson’s Hop 4:23 (Jimmy Smith)
Jimmy Smith (1925-2005) orgel
Kenny Burrell (1931) gitaar
Grady Tate (1932-2017) drums
George Duvivier (1920-1985) bas
Phil Woods (1931-2015) alt-saxofoon
Ernie Royal (1921-1983) trompet
Jerome Richardson (1920-2000) baritone-saxofoon
Romeo Penque (1916-1985) tenor-saxofoon
Oliver Nelson (1932-1975) arrangeur – dirigent
LP: Got My Mojo Working – uitgebracht in 1966.
Sessies: 16 – 17 december 1965 voor Verve Records.
Producer: Creed Taylor – Engineer:Rudy van Gelder.
Studio: Rudy van Gelder Studio, New Jersey.
James Oscar Smith was een Amerikaans jazzorganist. Als kind leerde hij zichzelf piano spelen. In 1951 maakte hij kennis met het Hammond orgel. Nadat hij ‘Wild’ Bill Davis had gehoord, richtte hij zich vanaf 1954 helemaal op orgel.
Jimmy Smiths muziek was karakteristiek door veel percussie
en snelle melodische improvisaties.
Miles Davis and his Orchestra
1. Dear Old Stockholm 4:10 (Swedisch Traditional P.D.)
2. Woody ’n You 3:25 (Dizzy Gillespie – 1942)
Miles Davis (1926-1991) trompet
J.J.Johnson (1924-2001) trombone
Jackie McClean (1931-2006) alt-saxofoon
Gil Coggins (1924-2004) piano
Oscar Pettiford (1922-1960) contra-bas
Kenny Clarke (1914-1985) drums
LP: Young Man with a Horn – uitgebracht maart 1953.
Sessie: 9 mei 1952 voor Blue Note Records.
Producer: Alfred Lion.
Studio: WOR Studios. New York City, New York.
Young Man with a Horn was het tweede studioalbum van Miles Davis en werd uitgebracht als 10″ mono plaatje door Blue-Note Records. De titel van het album is waarschijnlijk een verwijzing naar de gelijk-namige romantische film uit 1950 met Kirk Douglas en Lauren Bacall en Doris Day. Het was het enige album dat hij in 1953 uitbracht aangezien hij worstelde met een stevige verslaving aan heroïne. Vijf van de zes tracks op dit album zijn uitgebracht als singltjes.
Doris Day – Kirk Douglas – Lauren Bacall
Sonny Rollins
1. The Blue Room 3:39 (Richard Rodgers – 1926)
2. Everything Happens to Me 11:06 (Matt Dennis – 1940)
Sonny Rollins (1930) tenor-saxofoon
Ray Bryant (1931-2011) piano
Walter Booker (1933-2006) contra-bas
Mickey Roker (1932-2017) drums
LP Sonny Rollins on Impulse! – uitgebracht 1965.
Sessie: 8 juli 19654 voor Impulse Records.
Producer: Bob Thiele. – Engineer: Rudy van Gelder.
Studio: Rudy van Gelder Studio, New Jersey.
In 1965 en 1966 bracht tenor-
gigant Sonny Rollins 3 albums
uit voor het label Impulse.
Ze zouden zijn laaste zijn tot 1972. toen hij na een zelf opgelegde pensionering weer op het podium verscheen. Dit album is veelbetekend voor de manier waarop Rollins vijf standaards uitvoerd, met een solide
driemans sectie.