Ike Quebec (saxofonist)
(1918-1963)
Geboren in Newark, New Jersey, V.S.
Overleden in New York City, New York, V.S.
Hoewel Ike Quebec geen regelrechte virtuoos was op zijn instrument, maakte zijn hoge niveau van professionaliteit hem een veelgevraagd studiomuzikant en sideman op langere concerttours, waarvan hij er vele voltooide met de groten van het swingtijdperk – onder zijn prominente werkgevers waren Ella Fitzgerald en Benny Carter en Cab Calloway in het bijzonder. Quebec nam in 1944 verschillende singles op voor Blue Note onder eigen naam met muzikanten als Tyree Glenn , Tiny Grimes , Milt Hinton en Oscar Pettiford , waaronder “Blue Harlem”, dat een jukebox hit werd. Begin jaren zestig nam hij nog vijf albums op voor Blue-Note. Ike Quebec overleed op 16 januari 1963 op 44-jarige leeftijd aan de gevolgen van longkanker.
“Riverside Jazz” wordt elke zaterdagavond uitgezonden via BR6, van 23:00 tot 00:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
‘Nature Boy’ 2:44 (Eden Ahbez – 1947)
Debuut album: Heavy Soul (Blue-Note BLP 4093)
Van Gelder Studio, Englewood Cliffs, New Jersey. November 26, 1961
Uitgebracht: maart 1962
Ike Quebec: tenor saxofoon
Freddie Roach: orgel
Milt Hinton: contrabas
Al Harewood: drums
‘Lover Man’ 5:51 (Roger Ramirez – 1941)
2e Album: It Might As Well be Spring (Blue-Note BLP 4105)
Van Gelder Studio, Englewood Cliffs, New Jersey. December 9, 1961
Uitgebracht juli 1962
Ike Quebec: tenor saxofoon
Freddie Roach: orgel
Milt Hinton: contrabas
Al Harewood: drums
Zijn meeslepende manier van spelen doet me soms denken aan Ben Webster’s spel, en natuurlijk vormt de 30-jarige Freddie Roach met zijn orgel de perfecte aanvulling op Quebec’s tenor.
‘That Old Black Magic’ 4:52 (Harold Arlen – 1942)
3e Album: Blue & Sentimental (Blue-Note BLP 4098)
Van Gelder Studio, Englewood Cliffs, New Jersey. Dec.16 1961
Uitgebracht juni 1963
Ike Quebec: tenor saxofoon
Grant Green: gitaar
Paul Chambers: contrabas
‘Philly’ Joe Jones: drums
‘Nancy (with the Laughing Face) 7:23 (J. van Heusen – 1942)
4e Album Easy Living (Blue-Note BST 84103)
Van Gelder Studio, Englewood Cliffs, New Jersey. Januari 20, 1962
Uitgebracht pas in 1987 onder nummer CDP 7 46846 2
Ike Quebec: tenor saxofoon
Sonny Clarke: piano
Milt Hinton: contrabas
Art Blakey: drums
‘Favela’ 3:56 (Joraci Camargo – Heckel Tavaras – 1933)
5e Album Soul Samba (Blue-Note BLP 4114)
Van Gelder Studio, Englewood Cliffs, New Jersey. Oktober 5, 1962
Uitgebracht 1962
Ike Quebec: tenor saxofoon
Kenny Burrell: gitaar
Wendell Marshall: contrabas
Willie Bobo: drums
Garvin Masseaux: shakers
Een goed platenlabel valt of staat met de aanwezigheid van personen die een neus hebben voor talent. Voor Blue Note was Ike Quebec zo’n man hij zocht talent voor het label van Alfred Lion. Gelukkig heeft hij daarnaast ook gedurende een korte periode vijf albums opgenomen als saxofonist voor Blue Note.
Greetje Kauffeld (zangeres)
(Greetje Kloet 1939-Rotterdam)
Greetje Kauffeld in 1959
Met achternaam Kauffeld (de meisjesnaam van haar moeder) start Greetje op 1 februari haar professionele zangcarrière met een radio-optreden als soliste bij The Skymasters. Kort daarna maakt ze haar eerste plaatje: Kindje/De Kleine Cowboy. Samen met Christine Spierenburg, Mieke Telkamp, Willy Alberti en Johnny Jordaan wint de zangeres het songfestival van Venetië, waarna ze haar eerste uitnodiging krijgt om in Duitsland op te treden. In de herfst van 1968 treedt de zangeres op in diverse Amerikaanse televisieshows, waaronder die van Joey Bishop waar ze het podium deelt met bassist Ray Brown en gitarist Herb Ellis. Terug in Nederland treedt ze in november 1969 in het huwelijk met producer Joop de Roo. In 1973 maakt ze opnamen met de Diamond Five (Back Together). Kauffeld wordt in 1975 tijdens het Nordring Festival uitgeroepen tot beste jazz vocaliste, een succes dat zij herhaalt in 1980. Ze maakt albums met gastbijdragen van o.a. Stan Getz, Thad Jones en Jerry van Rooijen.
a) Tenderly 4:02 (Walter Cross & Jack Lawrence – 1947 )
b) It Might as Well be Spring 3:48
—–(Richard Rodgers & Oscar Hammerstein II – 1945)
Album: He Was a King Uncrowded
Greetje sings a tribute to Clifford Brown (Dureco 11 53858-2)
Dureco Studio, Weesp. 8 & 9 januari 1976
Producer: Joop de Roo
Greetje Kauffeld: zang
Ruud Brink: tenor saxofoon
Henk Elkerbout: piano & arrangeur
Rob Langereis: contrabas
Peter Ypma: drums
a) Route 66 3:17 (Bobby Troup – 1946)
b) They Can’t Take That Away from Me 3:27
———-(George & Ira Gershwin – 1937)
Album: The Song is You (Munich Records BMCD 268)
Farm-Sound Studio, Heelsum. Mei 1989
Producer: Joop de Roo
Greetje Kauffeld: zang
Ruud Brink: tenor saxofoon
Peter Nieuwerf: gitaar
a) So Many Stars 3:53 (Serge Mendes)
b) Nice ‘n’ Easy 3:58 (Lew Spence – 1956)
(beidde teksten van Alan & Marylin Bergman)
Album: On my Way to You
Greetje meets Alan & Marylin Bergman (Munich Rec. BMCD 268)
Farm-Sound Studop, Heelsum. 18-23 mei 1989
Producer: Joop de Roo
Greetje Kauffeld: zang
Jan Menu: tenor saxofoon
Peter Nieuwerf: gitaar
“Smile” 3:50
(Tekst van Charlie Chaplin en de muziek van
—–mJohn Turner – Geoffrey Parsons – 1936 )
Album: European Windows
Greetje Kauffeld Trio & Quintet
RIFF Records 85007-2
Basement Audio, Bunschoten/Spakenburg. Januari 1992
Producer: Joop de Roo
Greetje Kauffeld: zang
Jan Menu: tenor saxofoon
Peter Nieuwerf: gitaar
Greetje Kauffled in 2020