D-Records Shuffle afl. 131

muziek is een collage van geluid en beweging
maar ook liefhebben en dat bevestigen.

“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.

Deel 1: 15:00 – 16:00

Deel 2: 16:00 – 17:00

---

Paul Pena 

Taking Your Love Down 2:51 (Paul Pena)

LP: New Train  –  uitgebracht in 2000

Paul Pena (1950-2005) zang & gitaar  –  Ben Sidran (1943) piano & orgel
Harvey Brooks (1944) bas-gitaar  –  Gary Mallaber (1946) drums
The Funky Ladies: achtergrondzang

Slechts 2 albums maakte zanger Paul Pena, in de eerste helft van de jaren zeventig. Zijn tweede ‘New Train’ werd in 1973 wegens een conflict met zijn management niet uitgebracht. Het album komt in 2000 alsnog uit, een juweel, met onder andere het prachtige ‘Taking Yoy Love Down’.

Laura Lee (1945)

Up Tight Good Men 2:50 (Dan Penn – Spooner Oldham)

Single  –  uitgebracht november 1967 door Chess Records

Soul en gospel zangeres Laura Lee geboren en getogen in Chicago, had haar grootste successen in het zuiden van de Verenigde Staten. Muscle Shoals in de staat Alabama. Haar grootste hit ‘Uptight Good Men’ is van het befaamde soul-componisten duo Dan Penn en Spooner Oldham. In haar vrije uurtjes was zijn predikante.

dEUS

Nothing Really Ends 5:24 (Tom Barman)

CD: No More Loud Music  –  uitgebracht november 2001

‘No More Loud Music’ is de veelzeggende titel van singel-verzamelalbum dat de Antwerpse band dEUS ooit uitbracht. Het slotnummer ‘Nothing Really Ends’ was het enige nieuwe nummer op deze single-verzamelaar en vormt een prachtig sluitstuk van het album.

Bright Eyes (Conor Oberst 1980)

First Day of My Life 3:06 (Conor Oberst)

CD: I’m Wide Awake It’s Morning  –  uitgebracht in 2005

Er zijn van die dagen dat je weinig muziek kan velen, omdat je het gevoel hebt dat je hoofd uit elkaar klapt bij een beetje herrie. Dit album van Bright Eyes gaat er op dat soort dagen in als koek. Heerlijk relaxte muziek, mooie liedjes en een soort van geruststellende stem van Conor Oberst.

Sammi Smith (1943-2005)

Saunders Ferry Lane 3:02 (Dolores Whitehead – Janette Tooley)

LP: Help Me Make It Through the Night  –  uitgebracht 1970

Sammi Smith was een Amerikaanse countryzanger en songwriter. Ze is vooral bekend van haar crossover-hit “Help Me Make It Through the Night” uit 1971, geschreven door Kris Kristofferson. Ze werd een van de weinige vrouwen in de outlaw country-beweging in de jaren zeventig. Deze beweging verzette zich tegen de gelikte  country zoals de meeste artiesten uit Nashville die maakte.

Suzanne Vega (1959)

Small Blue Thing 3:55 (Suzanne Vega)

LP: Suzanna Vega  –  uitgebracht mei 1985

Haar titelloze debuutalbum van Suzanne Vega blijft een mooi debuut .
Vanaf het openingsnummer dat heel fragiel en breekbaar klinkt, slaagt zij erin om de aandacht vast te houden. Niet simpel met slechts sobere muzikale begeleiding. Maar daardoor ga je wel bewuster naar haar luisteren. ‘Small Blue Thing’ is mijn favoriete nummer.

Roland Romanelli (1946)

Rémusat 2:27 (Barbara)

Roland begeleidde 1972 zangeres Barbara
op de accordeon bij haar uitvoering van het fraaie Rémusat in 1972 voor het album
‘Amours Incestueuses’. Deze uitvoering
is van 2017 in opdracht van pianist
Alexandre Tharaud voor het album
Chansons de Barbara

 

Roland Romanelli is een Franse accordeonist. Tijdens zijn carriére was hij ook sessiespeler op accordeon en keyboards voor zangeres Barbara.

Bob Dylan (1941)

1. I’m a Fool to Want You 4:51 (Jack Wolf & Joel Herron)
2. Why Try to Change Me Now 3:38 (Cy Coleman – Joe McCartny)

CD: Shadows in the Night  –  uitgebracht in 2015

Sam ‘Lightnin’ Hopkins (1911-1982)

1. Coffee Blues 2:42 (Sam Hopkins)
2. Coffee for Mama 3:30 (Sam Hopkins)

Twee opnames uit 1950 en 1962

Sam John Hopkins, beter bekend als Lightnin’ Hopkins, was een Amerikaans countryblues-zanger, songwriter, componist en gitarist uit Houston in Texas. Lightnin’ Hopkins, was een groot vernieuwer van de Texas blues.

Jimmy Whitherspoon (1920-1997)

1. Cain River Blues 2:35 (Al Alexander – Thomas Southern)
2. Card Playing Blues 3:53 (Jimmy Whiterspoon)

Twee opnames nummer 1 is één single opname opgenomen 18 oktober 1947 en nummer 2 komt van het album ‘Sings the Blues’ uitgebracht door het platenlabel Crown in het jaar 1961.

Stick McGhee (1918-1961)

1. Sleep in Job 2:34 (J.C.Burris) – 1960
2. Things Have Changed 2:29 (Stick McGhee) – 1955

Stick McGhee, was een Amerikaanse bluesmuzikant. Hij was de drie jaar jongere broer van blues-legende Brownie McGhee. Hij was vooral actief in de jaren vijftig met zijn begeleidingsband The Buddies.

Gene Clark & Carla Olson

1. Del Gato 4:49 (Gene & Rick Clark)
2. Come All You Fair and Tender Ladies 4:59
——–(Amerikaans traditional afkomstig uit de Appalachen)

LP: So Rebellious a Lover  –  uitgebracht april 1987

Gene Clark (1944-1991) zang & gitaar  –  Carla Olson (1952) zang
Roscoe Beck (1953) contra-bas  –  Michael Huey (1950) drums
Otha Young (1943-2009) gitaar  –  Ed Black (1915-1996) steel-gitaar
Skip Edwards (1951) keyboards

‘So Rebellious a Lover’ is een studioalbum uit 1987 van de Amerikaanse singer-songwriters Gene Clark en Carla Olson . Het album, uitgebracht in april 1987, bracht Gene Clarks slopende carrière nieuw leven in. Het werd goed ontvangen en werd een bescheiden commercieel succes, destijds het best verkochte album uit Gene Clarks solo-carrière.

Jim Croce

1. Lover’s Cross 2:59 (Jim Croce)
2. Thursday 2:26 (Sal Joseph)

LP: I Got a Name  –  uitgebracht december 1973

Jim Croce (1943-1973) zang & gitaar
Maury Muehleisen (1949-1973) solo-acousticgitaar
Steve Gadd (1945) drums  –  Tommy West (1942-2021) bas-gitaar

Prachtig album van een veel te vroeg overleden persoon. De nummers zijn gewoon weer lekker ‘Jim Croce’ achig, wat staat voor lekker toegankelijke tracks die makkelijk te beluisteren zijn en lekker in het gehoor liggen. De afwisseling van enerzijds up-tempo nummers en anderzijds zijn iets langzamere ballad type songs.

Georges Moustaki (1934-2013)

1. Sarah 2:24 (Georges Moustaki)
2. Tes Gestes 3:54 (Georges Moustaki)

Sarah de vrouw die in mijn bed ligt
al een lange tijd geen twintig meer
diepliggende ogen door de jaren heen
door de liefdes, dag na dag, jaar na jaar
haar versleten mond, door al die kussen
te vaak, maar ook soms slecht gegeven
de bleke huidkleur, ondanks de blos
bleker dan een plek op de maan
de vrouw Sarah die in mijn bed ligt
allang geen twintig jaren meer.

America

A Horse with No Name 4:05 (Dewell Bunnell)

LP: America  –  uitgebracht 1971

Dewell Bunnell (1952) zang – gitaar  –  Gerry Beckley (1952) zang – bas-gitaar
Dan Peek (1950-2011) – zang – gitaar
gasten: drummer Kim Haworth en Ray Cooper: percussions

America is een trio van de aanvankelijk in Engeland wonende zoons van Amerikaanse luchtmacht officieren Dan Peek, Gerry Beckley en Dewey Bunnell. Waren erg onder invloed van Crosby, Stills & Nash.

Hank Williams (1923-1953)

1. Lovesick Blues 2:43 (gekocht van een zekere Rex Griffin voor 45 dollar)
2. Mind Your Own Business 2:54 (Hank Williams)

Twee hits uit het jaar 1949. Wat ‘Lovesick Blues’ (overigens geen blues) tot een hartvercheurend nummer maakt, is de treurige ernst en het nauwelijks ingehouden verdriet waarmee Williams het zingt. Het is onmogelijk ernaar te luisteren zonder te denken dat de man die het zingt werkelijk down en out en in de steek gelaten is. Kennelijk konden miljoenen luisteraars daar maar geen genoeg van krijgen. het nummer stond heel 1949 in de hitparade, maanden op nummer één, en het kreeg halverwege gezeldschap van ‘Mind Your Own Business’.                                  (tekst Martin Bril)

Elvis Presley

1. That’s Allright Mama 1:57 (Arthur Crudup)
2. Blue Moon of Kentucky 2:05 (Bill Monroe)

Eerste single van Elvis Presley opgenomen 7 juli 1954 in de
Sun Records Studio, Tennessee van Sam Phillips (1923-2003).

Elvis Presley (1935-1977) zang – acoustic-gitaar
Scotty Moore (1931-2016) solo-gitaar  –  Bill Black (1926-1965) contra-bas

7 juli van dit jaar is het zeventig jaar geleden dat Elvis Presley in de Sun Studio in Memphis, Tennessee, “That’s Alright Mama’ opnam – volgens vele het begin van de rock-‘roll. Het liedje was die dag op allerlei radiozenders te horen ‘,That’s Allright Mama’. Eigenlijk hebben we dit nummer te danken aan het geduld van Sam Phillips, de eigenaar van Sun en de producer. Hij herkende in de jonge Elvis iets wat veel van zijn zwarte artiesten ook hadden: tegelijkertijd trots en behoeftig, zelfbewust én beschaamd. De kunst was ze net zo lang te laten rotzooien tot ze durfden te doen waar ze van droomden en goed in waren.                (tekst Martin Bril)

---