“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 15:00 – 16:00
Deel 2: 16:00 – 17:00
muziek is een collage van geluid en beweging
maar ook liefhebben en dat bevestigen
BONNIE ‘PRINCE’ BILLY (WILL OLDHAM 1970)
1. Grand Dark Feeling of Emptiness 3:23 (Will Oldham)
2. Just to See My Holly Home 3:41 (Will Oldham)
CD: Ease Down the Road – uitgebracht 2001
Stuk voor stuk prachtige nummers op dit album. Zoals op de hoes donkere wolken maar daar achter klaart het op. In de duistere teksten van Will Oldham zit altijd hoop. Hoewel een groot deel van Ease Down the Road de neiging heeft om te slepen, zijn er een paar opmerke- lijke nummers die de geweldige songwriting van Will Oldham in volledige vorm laten zien “Grand Dark Feeling of Emptiness” en is “Just to See My Holly Home” veruit het meest succesvol – een nummer in meezing stijl dat barst van oprecht geluk en zalige overgave.
JOHN GORKA (1958)
1. Lay Me Down 4:19 (John Gorka)
2. Trouble & Care 4:10 (John Gorka – Laurie Allman)
CD: Old Furture Gone – uitgebracht 2003
John Gorka is een Amerikaanse singer/songwriter die graag verhalen vertelt, in zijn prachtige neofolk liedjes. Geboren in 1958, leerde gitaar spelen op een banjo, wat wil zeggen dat de banjo het instrument is waar hij op begon, totdat hij meerdere snaarinstru- menten onder de knie kreeg en daarbij ging zingen. Vanaf eind jaren tachtig brengt de bevlogen folkzanger regelmatig prachtige platen uit, waarvan ‘Old Furture Gone’uit 2003.
BARNEY WILEN QUINTET
“Brainstorm” 4:45 (onbekend)
LP: Barney Wilen Quintet (debuut) – uitgebracht 1957
Barney Wilen (1937-1996) tenor-saxofoon
Hubert Fol (1925-1995) alt-saxofoon (niet op dit nummer)
Nico Bunninck (1936-2001) piano
Lloyd Thompson (1934-????) contra-bas
Al Levitt (1932-1994) drums
Toen Miles Davis de toen 20 jarige Barney Wilen voor het eerst hoorde tijdens een jamsessie in de Club Saint-Germain in Parijs, riep hij uit: “Dit is de beste tenorsaxofonist die ik in Europa heb gehoord, hij speelt tenor op een authentieke manier, veel beter “dan veel huidige sterren in de Verenigde Staten.” of hij dat meende weet ik niet, maar wat wel waar is dat Barney Wilen echt klonk als een Amerikaanse saxofonist.
BRUCE SPRINGSTEEN (1949)
1. Two Faces” 2:57 (Bruce Springsteen) *
2. All That Heaven Will Allow 2:36 (Bruce Springsteen)
LP: Tunnel of Love – uitgebracht 1987
Bruce Springsteen: bespeelt alle instrumenten op deze 2 numers
Danny Federici (1950-2008) orgel *
Bruce Springsteen & Julianne Phillips
Na een aantal jaren aan de top van de rockwereld te hebben gestaan, trok Bruce Springsteen de teugels van het album ‘Tunnel of Love’ uit 1987 terug-veel, niet slechts een beetje. Je hoort hierop diep conflicterende liedjes vooral over zijn echtscheiding met zijn eerste vrouw Julianne Phillips die uitgevochten werden voor allerlei rechtbanken.
EMMYLOU HARRIS (1947)
1. Sin City 3:51 (Gram Parsaons – Chris Hillman)
2. Here There and Everywhere 3:39 (Paul McCartney)
LP: Elite Hotel – uitgebracht 1975
Het nummer Sin City op het tweede album van Emmylou Harris van Gram Parsons en Chris Hillman is het vermelden waard.En de cover van The Beatles vind ik zelf wel goed geslaagd ‘Here There and Everywhere’ het blijft de geest van de scheppers bewaren, maar Emmylou weet er haar eigen draai aan te geven met haar mooie stem.
BOB DYLAN (1941)
“Ballad of A Thin Man” 5:57 (Bob Dylan)
LP: Highway 61 Revisited – uitgebracht in 1965
Bob Dylan (1941) zang & piano
Mike Bloomfield (1943-1981) elektrische-gitaar
Al Kooper (1944) orgel
Paul Griffin (1937-2000) elektrische piano
Harvey Brooks (1944) bas-gitaar
Bobby Gregg (1936-2014) drums
Bob peizend over een tekst
In de zomer van 1965 veranderde niet alleen Bob Dylan zijn carriëre maar ook de hele muziek- scene. Het was een signaal dat alles ging veranderen. Bob Dylan kan zich muzikaal alles veroorloven, hij pakt het op en publiceert het. Hij had iets muzikaals bereikt waar nog niemand aan toe was gekomen. Iedereen volgde hem hierna. Dat is nou het unieke van Bob Dylan.
PLAINSONG
“For the Second Time” 3:51 (Ian Matthews)
LP: In Search of Amelia Earheart – uitgebracht 1972
Amelia Earheart (1897-1937)
Het album dat Ian Matthews samen met Andy Roberst onder de naam Plainsong in 1972 opnam is ‘In Search of Amelia Earheart’. Deze Amelia Earheart was de eerste legendarische vrouwelijke piloot die in 1937 op een vlucht over de Atlantische oceaan spoorloos verdween en na twee jaar officieel dood wordt verklaard. Dat gegeven levert de basisinspiratie voor het debuutalbum van beiden heren aangevuld met gastmuzikanten. En een mooier begin op het album als “For the Second Time” kan je niet bedenken.
ROLAND KIRK
1. Moon Song 4:23 (Arthur Johnston – 1932) *
2. A Sack Full of Soul 4:40 (Roland Kirk) **
LP: We Free Kings – uitgebracht januari 1962
Roland Kirk (1935-1977)
—–saxofoons – manzello – fluit – stritch-saxofoon
Charlie Persip (1929-2020) drums
Hank Jones (1918-2010) piano *
Wendell Marshall (1920-2002) contra-bas *
Richard Wyands (1928-2019) piano **
Art Davis (1934-2007) contra-bas **
Rahsaan Roland Kirk was een Amerikaans multi-instrumentalist, vooral bekend om zijn vermogen meerdere saxofoons of fluiten tegelijk te bespelen. Kirks instrumentarium bestond uit alles wat hij te pakken kon krijgen, onder meer de: tenorsaxofoon stritch manzello dwarsfluit klarinet Engelse hoorn neusfluit.
SIGUR ROS
1. Fljótavik (Een baai in IJsland) 3:49 (Sigur Ros)
De baai Fljótavik noordwesten van IJsland
2. Straumnes (Een berg in IJsland) 2:01 (Sigur Ros)
De berg Straumness op IJsland
LP: Með suð í eyrum við spilum endalaust – 2008
Jón Bór – Georg – Kjartan – Orri Páll
Mijn IJslands is te slecht om hierover iets te zeggen, gewoon genieten van de geluiden die rondwaarden in dat kille IJsland. Het land van de blauwe kristallen.
TIM HART & MADDY PRIOR
1. Lish Young Buy-a-Room
—-3:03 (Traditional P.D.)
2. Maid That’s Deep in Love——4:05 (Traditional P.D.)
LP: Folk Songs of Old England Vol. 1 – uitgebracht 1968
Tim Hart (1948-2009)
Maddy Prior (1947)
Beide waren echte folk-puristen speelde later dan ook in de legendarishe Engelse folk-band Steeleye Span.
MATTHEWS SOUTHERN COMFORT
1. Mare Take Me Home 3:37 (Alan C.Anderson) *
2. My Lady 1:36 (Ian Matthews)
3. Tell Me Why 2:03 (Neil Young)
LP: Later That Same Year – uitgebracht 1970
Ian Matthews (1946) zang & akoestisch gitaar
Carl Barnwell & Mark Griffiths: gitaren – zang
Gordon Huntley (1925-1988) steel-gitaar
Andy Leigh: bas-gitaar – Ray Duffy: drums
Keith Nelson: banjo (gast)*
POCO
“Brass Buttons” 4:15 (Gram Parsons)
LP: Crazy Eyes – uitgebracht 1973
Richie Furay (1944) zang – gitaar
Paul Cotton (1943-2021) gitaar – zang
Rusty Young (1946-2021) pedal-gitaar – banjo – slide-gitaar
Timothy B. Schmit (1947) bas-gitaar – zang
George Grantham (1947) drums
(gast) Bob Ezrin (1949) (piano)
Crazy Eyes is het vijfde studioalbum van de Amerikaanse countryrockband Poco. Crazy Eyes, uitgebracht in 1973, was het laatste album van de band met oprichter Richie Furay.
ROBBIE ROBERTSON (1943-2023)
“Sacrifice” 6:20 (Robbie Robertson)
CD: Contact from the Underworld of Redboy (1998)
Robbie Robertson is een geweldige songschrijver en muzikant. Deze cd is een van mijn favorieten. De titel: “Contact uit de onderwereld van Redboy” is passend, aangezien een Amerikaanse Indiaan tegen- woordig betekent dat je je over twee werelden moet begeven: je inheemse wereld, waarvan de wortels diep gaan, en de geaccul -tureerde, reguliere wereld. (Dat wil zeggen degene die je een baan geeft om je huis/huur/ rekeningen etc. te betalen.)
ANNA & ELIZABETH
1. John of Hazelgreen 3:43 (Anna & Elizabeth)
2. Virginia Rambler 3:49 (Anna & Elizabeth)
CD: The Invisible Comes to Us – uitgebracht 2018
Anna Roberts-Gevalt & Elizabeth Laprelle
Anna & Elizabeth’s The Invisible Comes to Us maakt gebruik van hun verbeeldingsrijke arsenaal om een buitengewoon werk te presenteren met unieke, genre-overstijgende verhalen en geluids verkenning. Geprezen door veel bekende muzikanten en alom geliefd vanwege hun ontroerende, minimalistische arrangementen, pioniert het partnerschap van Anna & Elizabeth met nieuwe manieren om oude liedjes en verhalen aan een modern publiek te presenteren.
tekening: Bob Dylan
THE BAND
1. In a Station 3:31 (Richard Manuel)
2. Lonesome Suzie 3:00 (Richard Manuel)
LP: Music from Big Pink – uitgebracht 1968
Rick – Levon – Richard – Garth – Robbie
Robbie Robertson (1943-2023) gitaar – zang
Rick Danko (1943-1999) zang – basgitaar – fiddle
Richard Manuel (1943-1986) zang – piano – orgel
Levon Helm (1940-2012) zang – drums
Garth Hudson (1937) orgel – piano – clavinet – saxofoons
De Canadese groep The Band, die wereldwijd diepe indruk maakte eind jaren zestig met platen vol liedjes over een Noord-Amerika dat achter de horizon van het verleden aan het verdwijnen of al verdwenen was. Ze maakten zeven platen maar hun grote betekenis ontlenen zij aan de twee eerste en beste, Music from Big Pink (1968) en The Band (1969).
Felix Mendelssohn
ANDRÁS SCHIFF (1953)
“Moderato” 2:36
(Moderato is een van oorsprong Italiaanse muziekterm die aangeeft
in welk tempo gespeeld moet worden. Moderato betekent dus “gematigd”.)
Gecomponeerd in 1832 door
Felix Mendelssohn-Bartoldy
——-(1809-1847)
“Moderato” is een onderdeel van De Lieder ohne Worte van klassiek componist Felix Menderssohn Er is geen tekst en geen zanger behalve de pianist András Schiff.
MALVINA REYNOLDS (1900-1978)
1. What Have They Done the Rain 2:12 (Malvina Reynolds)
2. I Wish You Were Here 2:17 (Malvina Reynolds)
3. On the Rim of the World 3:10 (Malvina Reynolds)
LP: Held Over – uitgebracht 1975)
Malvina Reynolds, was een Amerikaans singer/songwriter en politiek activist. Haar muziek behoort tot de genres folk en blues. Zij schreef met name nummers met een boodschap.