“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 15:00 – 16:00
Deel 2: 16:00 – 17:00
Neil Young (1945)
Old Man 3:19 (Neil Young)
———————————————————————————–
The Needle and–the Damage Done 1:58 (Neil Young)
———————————————————————————————-
Heart of Gold 3:02 (Neil Young)
——-
LP: Harvest – uitgebracht in 1972
Tussen 1970 en 1978 maakte Neil Young acht albums tussen folk en country in, waarop enkele van zijn bekendste en meest geliefde songs te vinden zijn. Bij zijn release van zijn vierde ‘Harvest’ uit 1972 werd het album helemaal niet uitzonderlijk bevonden, zeker omdat het na het evenwaardige ‘After the Goldrush’ kwam en omdat de vroege jaren 1970 een geweldige vruchtbare periode waren. Pas later, omdat veel songs grote klassiekers werden, vond ‘Harvest’ erkenning als tijdloos werk.
Ryan Adams (1974)
Oh My Sweet Carolina 4:52 (Ryan Adams)
CD: Heartbreaker – uitgebracht in 2000
Ryan Adams eerste soloalbum ‘Heartbreaker’, een reeks songs over liefdesverdriet, werd door velen ontvangen als eerlijk en gevoelig, door anderen als weinig persoonlijk en te veel een voorbeeld van de white man’s moan, de jammerklacht van de witte man. Het was hoe dan ook een fijne, gevarieerde songcollectie die Ryan Adams op de kaart zette als een songsmid die veertig jaar traditie uit folk, country en pop samenbracht.
Nina Simone (1933-2003)
Lilac Time 4:09 (James Shelton)
LP: Wild is the Wind – uitgebracht in 1965
Nina Simone laat op haar albums, naast haar klassieke pianospel, vaak een mengeling horen van jazz, blues en soul. ‘Wild is the Wind’, haar zesde album uitgebracht in 1965, bevat stukken die duidelijk het succes van de hitlijsten opzoeken, maar andere composities zijn donkere, persoonlijke statements. Het album illustreert zowel Simones genie als haar grilligheid.
Eels (Mark ‘E’ Everett – 1963)
Dead of Winter 2:51 (Mark Everett)
CD: Electro Shock Blues – uitgebracht in 1998
Met zijn tweede album trok Mark Everett, voorman van Eels, zich terug in familietragiek. Om in het reine te komen met de dood van zijn vader (hartaanval), zijn zus Liz (zelfmoord) en zijn moeder (kanker), schreef Everett jarenlang songs. Hij brengt die op zijn album ‘Electro-Shock Blues’ uit 1998 samen, met op het einde de positieve gedachte dat het tijd is om verder te gaan met het leven. Het album bevat vooral folky songs, sfeervol gearrangeerd die de erg confessionele teksten warm ondersteunen.
The Rolling Stones
Dear Doctor 3:23 (Mick Jagger – Keith Richards)
——————————————————————————-
No Expectations 3:57 (Mick Jagger – Keith Richards)
LP: Beggars Banquet – uitgebracht in 1968
Na een minder geslaagd psychedelisch experiment met het album ‘Their Satanic Majesties Request’ keerden The Stones in 1968 terug naar hun voornaamste voedingsbron, de blues. Dat leverde klassieke albums als ‘Sticky Fingers” (1971) op, maar Beggars Banquet (1968) lijkt een beetje tussen beide periodes te zweven. Sommige songs zijn pure blues oefeningen, waar aan andere songs nog de geur van country en inheemse planten kleeft. Het album is een tijds document, een zeer geïnspireerde reflectie op een zeer woelig jaar, met rellen in de hele westerse wereld.
Horace Parlan
The Song is Ended 5:50 (Irving Berlin)
LP: Headin’ South – uitgebracht in 1961
Horace Parlan (1931-2017) piano – George Tucker (1927-1965) contrabas
Al Harewood (1923-2014) drums – Ray Baretto (1929-2006) congas
Headlin’ South is een album van de Amerikaanse jazz-pianist Horace Parlan met opnames van 6 december 1960 en uitgebracht door het Blue-Note label
Don McLean (1945)
Winterwood 3:07 –(Don McLean)
———————————————————-
Till Tomorrow 2:06 –(Don McLean)
———————————————————–
Empty Chairs 3:28 –(Don McLean)
LP: American Pie – uitgebracht in 1971
‘American Pie’ van Don McLean was zonder twijfel een van de meest kenmerkende singer-songwriter-lp’s van 1971. De plaat, met als absolute hoogtepunten het titelnummer en ‘Vincent’, McLeans ontroerend huldebetoon aan Vincent Van Gogh, is een klassieker in het folkrock-genre. Don McLean zelf vertelt over de impact die het album destijds had op de babyboomgeneratie. Niet alleen deze twee bekende nummers staan op dit album, maar ook geweldige luister liedjes zoals:
—————-‘Winterwood’ ‘Till Tomorrow’ en ‘Empty Chairs’
Michael Hurley (1941)
Sweet Lucy 3:58 (Michael Hurley)
LP: Have Moicy (Meerdere artiesten) – uitgebracht: januari 1976
Michael Hurley is een Amerikaanse folk-singer die essentieel was voor de folkmusic in de wijk Greenwich Village N.Y.C.van de jaren zestig en zeventig. Naast het bespelen van een breed scala aan instrumenten, is hij ook cartoonist en schilder. Zijn album uit 1976 ‘Have Moicy’ was een samenwerking met The Holy Modal Rounders en wat andere New Yorkse artiesten uit die tijd.
Jacques Brel (1929-1978)
Ne Me Quitte Pas 4:03 (Jacques Brel)
Single: Philips 1959 uitgebracht in 1960
LP: La Valse á Mille Temps
EP: Ne Me Quitte Pas
Piano: Jacques Brell
‘Ne Me Quitte Pas’ is een lied uit 1959 van Jacques Brel. Een van de oudste thema’s uit de muziek, een verbroken liefde, werd een van Brels grootste successen. Hij schreef het lied naar aanleiding van zijn breuk (of liever gezegd haar breuk) in de relatie met Suzanne Gabriello (1932-1992), hoewel zij nergens in het lied genoemd wordt. Het lied behandelde volgens Brel zelf niet het verlaten maar meer de lafheid van hem in die relatie.
Jacques Brell &
Suzanne Gabriello
in 1957.
Hank Williams (1923-1953)
I’m So Lonesome I Could Cry 2:43–(Hank Williams)
LP: Moanin’ the Blues – uitgebracht in 1952
—-–Opnames: 30 Aug. 1949
Country & Western zanger Hank Williams maakte geen albums: hij verzamelde singles (met een A- en een B- kant) op een album. ‘Moanin’ the Blues’ was zijn tweede album, waarop hij songs verzamelde die hij opnam tussen 1947 en 1951. Drie ervan waren nummer 1-hits en hij zette er ook ‘I’m So Lonesome I Could Cry’ op, een van zijn bekendste songs.
Lucinda Williams (1953)
Reason to Cry 3:35 (Lucinda Williams)
CD: Essence – uitgebracht in 2001
Lucinda Williams is een lieveling van veel rootsmuzikanten, om haar levendige zangstijl en boeiende mix tussen traditie en moderniteit. Op het album ‘Essence’ uit 2001 horen we country, rock, blues als de soundtrack voor realistische evocaties van een ontworteld plattwland. Lucinda Williams is als een fusie tussen Dolly Parton en Tom Waits: rauw maar sentimenteel. Gewapend en ontwapened.
Frank Sinatra (1915-1998)
I’ve Got You Under my Skin 2:05 (Cole Porter)
LP: Songs for Swingin’ Lovers – uitgebracht in 1956
In 1953 ging Frank Sinatra samenwerken met arrangeur Nelson Riddle (1921-1985): een nieuwe geboorte. Na het melancholische, confessionele album ‘In the Wee Smal Hours’ uitgebracht in 1955 was het swingende album ‘Songs for Swingin’ Lovers’ een jaar later een feest met vijftien uptempo standards uit de periode 1923-1947. Frank Sinatra bracht de tot dan gescheiden concepten van ‘dansen’ en ‘liefde’ samen: een dijkbreuk.
J.J. Cale (1938-2013)
After Midnight 2:16 – (John Weldon Cale)
————————————————————-
Magnolia 3:20 – (John Weldon Cale)
LP: Naturally – uitgebracht in 1970
Singer-songwriter John Cale overleed in 2013, kwam uit Oklahoma was een in zichzelf gekeerde liedjesschrijver die uit country, jazz en blues een heel eigen, schijnbaar laconieke stijl creeërde. Hij haalde nooit een hoge verkoop, maar beïnvloedde tientallen veel bekendere artiesten zoals Eric Clapton, Neil Young en in grotere mate Mark Knopfler van de Dire Straits. Zijn songs ‘After Midnight’ en ‘Magnolia’ zijn klassiekers.
Boudewijn de Groot (1944)
Testament 3:11 (Lennaert Nijgh – Boudewijn de Groot)
———————————————————————————————-
Verdronken Vlinder 2:22 (Lennaert Nijgh – Boudewijn de Groot)
———–— Beidde arrangementen Bert Paige
LP: Voor de Overlevenden – uitgebracht in 1966
Boudewijn de Groot werd in de jaren zestig het Nederlandse bloemenkind. Met tekstschrijver Lennaert Nijgh (1945-2002) schreef hij een groot aantal klassiekers, zoals ‘Testament’ en ‘Verdronken Vlinder’.
Fairport Convention
Who Knows Where the Time Goes 4:56–(Sandy Denny)
LP: Unhalfbricking – uitgebracht in 1969
De Engelse gitarist Richard Thompson (1949) haalt een prachtig geluid uit zijn gitaar, het is heerlijk om naar hem te luisteren. Doe daar de melancholieke, sfeervolle stem bij van Sandy Denny (1947-1978) en je hebt een onderhoudend geheel. Beidde spelen op het album ‘Unhalfbricking’ van de folkband Fairport Convention. Hierop mooie composities, mooie mengeling van rock en folk, echt aparte muziek met een voor mij echt tijdloos karakter.
Uit de Serie: GOLDEN DECADE (1951-1959)
Rhythm & Blues, Country & Western, Folk en Rock and Roll uit de jaren ’50 hebben allemaal de nodige ingredienten voor de popmuziek die tot op de dag vandaag nog horen.
elke week twee nummers uit dit decennium: 1956
Charles Brown (1922-1999)
Confidential 2:20
(Dorinda Morgan)
Single: Alladin Records
Uitgebracht Okt. 1956
US R&B Charts No.8
The Chordettes
Eddie my Love 2:13
tekst: Aaron Collins
melodie: Maxwell Davis
Single: London Records
Uitgebracht April 1956
US Billboard Top 100 No.18
Bobby Hutcherson
When You Are Near 3:43 (Bobby Hutcherson)
LP: Happenings – uitgebracht in 1967 door Blue-Note Records.
Bobby Hutcherson (1941-2016) vibrafoon – Herbie Hancock (1940) piano
Bob Cranshaw (1932-2016) contrabas – Joe Chambers (1942) drums
Op het album ‘Happenings’ van vibrafonist Bobby Hutcherson uitgebracht in 1967 staan fantatische composities op. Bobby Hutcherson laat zijn vibrafoon sprankelen van blijdschap, maar ook melancholisch mijmeren, zoals in ‘When You Are Near’.
Barbara (1930-1997)
(Monique Andrée Serf)
Zes liedjes van haar album uitgebracht in 1971
“Amours Incestueuses”
Ik moet heel eerlijk toegeven: ik word sneller geraakt door een mannenstem, dan door die van een vrouw, zeker in het franse chanson. Maar weinig chanteurs kunnen wat Barbara kon: haar persoonlijke liedjes zó herkenbaar maken dat de luisteraar de liefde of de pijn zelf in ieder vezel kon voelen. Haar rake vaak zelf geschreven teksten – niets minder dan pure poëzie- en sierlijke melodieën die nog lang in je hoofd blijven doorwalsen, heeft ze het Franse chanson jarenlang verrijkt. Dit jaar is het 26 jaar geleden dat we afscheid namen van de dame in het zwart.
Zes liedjes van een hele bijzondere zangeres.
(tekst van Tess van der Zwet)