“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 15:00 – 16:00
Deel 2: 16:00 – 17:00
muziek is een collage van geluid en beweging
maar ook liefhebben en dat bevestigen
“Club a’GoGo” Newcastle upon Thyne U.K.
The Animals
1. Don’t Let Me Be Misunderstood 2:30
(Horace Ott – Bennie Benjamin – Sol Marcus)
2. Club A-Go-Go 2:22 (Alan Price)
5e Single – uitgebracht 1965
De vijfde single van The Animals was ‘Don’t Let Me Be Misunderstood’ met op de B-kant het door organist Alan Price geschreven ‘Club A-Go-Go’, een lekkere vuige Britse rhythm and blues met fantatisch pianospel, van Alan Price en goeie vocalen van Eric Burdon maar ook het gitaarwerk van Hilton Valentine mag er wezen.
Karla Bonhoff (1951)
1. Please Be the One 3:45 (Karla Bonhoff)
2. Even If 3:55 (Karla Bonhoff)
LP: Wild Heart of the Young – uitgebracht 1982
De Amerikaanse zangeres Karla Bonhoff is niet zo heel bekend, was actief in de jaren zeventig en tachtig. Schreef de meeste songs zelf, Linda Ronstadt nam zelfs een aantal nummers van haar over. Haar derde album Wild Heart of the Young uit 1982 is een perfecte plaat met dat typische geluid uit de Californische muziekscene rondom The Eagles, Carla Simon, James Taylor en Linda Ronstadt.
Adamo (Salvatore Adamo 1943)
1. Ma Téte 2:39 (Salvatore Adamo)
2. Si Jamais
In ons land werd in het verre verleden alweer de Belgische zanger Adamo beschouwd als een monument in de wereld van het chanson. Hij kan er prat op gaan dat hij al zijn successen zelf heeft geschreven en dat waren er heel wat, zowel de muziek als de tekst. Niet voor niets noemde Jacques Brel hem ‘de tuinman van de liefde’ een eretitel volgens hemzelf. Niet dat hij nood heeft aan eretitels, want daarvoor is hij een veel te bescheiden en timide man voor.
Calvin Russell (1948-2011)
“The Hole” 5:44 (Calvin Russell)
CD: Sam – uitgebracht 1999
De grauwe graf stem van outlaw Calvin Russell, zijn verhalen, zijn verlies en zijn protest liederen. Hij was een ex-gedetineerde en toerde een nog tijdje rond met Townes Van Zandt die andere Texaanse songwriter met wie hij veel gemeen had. Hij droeg altijd een van zijn kenmerkende cowboyhoeden die rond de rand weg waren gesneden en die hem als een begrafenis ondernemer recht uit Lucky Luke-cartoon deden lijken, maar hij was de echte vogelvrij verklaarde deal. In 2000 werd hij ziek, ondanks het ondergaan van een levertrans-plantatie een jaar later, stierf hij aan leverkanker.
Love
1. The Daily Planet 3:31 (Arthur Lee)
2. Andmoreagain 3:22 (Arthur Lee)
LP: Forever Changes – uitgebracht 1967
Het derde album Forever Changes van de band Love afkomstig uit Los Angeles hoort moeiteloos thuis in het rijtje Sgt. Pepper van The Beatles en Pet Sounds van The Beach Boys. Een zeldzame creatieve plaat, ontsproten uit het brein van zanger Arhur Lee (1945-2006) Veels akoestische songs worden opgesierd met rijke orkestraties vol strijkers en blazers, resultaat is een uniek album dat de tand des tijds moeiteloos heeft doorgestaan. Vreemd genoeg deed het album in 1967 vrij weinig, maar wordt het nu terecht als een meesterwerk gezien.
Clem Snide
“Donna” 3:49 (Richie Valens)
CD: Your Favorite Music – uitgebracht 1999
Eef Barzelay van de formatie uit Boston Clem Snide, heeft zo’n prachtig diepe en toch nasale stem, die gemaakt lijkt om verhalen te vertellen. Emotie in overvloed – maar wereldwijs genoeg om die te verhullen achter een ironische waas. Slechts af en toe breekt er tederheid door of verscheurdheid. De hang naar traditie wordt gecompenseerd door observaties van eigentijdse verschijnselen. Op het debuutalbum stond een droevige cover “Donna” van zanger Richie Valens die het opnam vlak voor zijn dood in 1959. Eef Barzeley maakt er een voortreffelijke uitvoering van.
The Golden Earrrings
“Please Go” 2:57 (Rinus Gerritsen – George Kooymans)
Debuutsingle – uitgebracht 1965
Frans Krassenburg: zang
George Kooymans: zang – solo-gitaar
Rinus Gerritsen: bas-gitaar
Peter de Ronde: harmonica – ritme-gitaar
Jaap Eggermont: drums
De debuutsingle van de Golden Earrings uit 1965 “Please Go” wilde de bandleden niet uitbrengen omdat ze vonden dat er wel erg vals wel gezongen. Maar hun manager Freddy Haayen (1941-2007) vond dit wel de charme van een heel enthousist beginnend bandje. De platenmaatschappij Polydor brent de single toch uit en een top 10-hit is het resultaat.
Herman’s Hermits
1. No Milk Today 2:53 (Graham Gouldman)
2. There’s a Kind of Hush 2:32 (Geoff Stephens – Les Reed)
Twee hit singles uitgebracht in 1966 en 1967
Herman’s Hermits kwamen uit Birmingham U.K. waren een zeer succesvolle sixties beatgroep vooral in Amerika. Hun muziek was vooral gericht op de allerjongste tieners, maar ik toendertijd al het vermoeden dat de moeders van hun vrouwelijke fans ze stiekem ook best leuk vonden, vooral zanger Peter Noone (1947) natuurlijk, de zanger met dat onschuldige koppie van hem.
Fungus
1. Kaap’ren Vaaren 2:26 (Traditional P.D.)
2. Farewell to Tarwathie 3:17 (Traditional P.D.)
Single uitgebracht in 1974
Fred Piek: zang – gitaar – Sido Martens: solo-gitaar
Kees Maat: elektrische toetsen – accordeon
Koos Pakvis: bas-gitaar – Louis Debij: drums
Meedogenloze walvisvaarders
In de vroege jaren zeventig had de groep Fungus uit Vlaardingen een eenmalige hit “Kaap’ren Varen. Deze traditional ging over mannen met baarden “Al die willen te kaap’ren varen moeten mannen met baarden zijn” Mannen met namen zoals Jan, Pier, Tjores en Corneel. Anno 2024 weten we dat die namen niet meer gegeven worden aan de nieuwe wereld burgers. Wat nog wel zo is, wil je stoer zijn als man moet je een baard dragen, kaal en heel veel tatoeages.
The Animals
“Bring It On Home to Me” 2:46 (Sam Cooke)
Zesde single uitgebracht 2 april 1965
Jazz is een intens gevoel van nonchalance.’
FranÇoise Sagan 1935-2004
Jazz, ook wel het ‘elixir van het Amerikaanse leven’ en de enige puur Amerikaanse kunstvorm genoemd, kwam niets uit het niets. Jazz is ontstaan in New Orleans, de stad aan de Mississippi, en kwam voort uit de muziek die gespeeld en gezongen werd ddor de zwarte bevolking in het zuiden van de VS. Die muziek bestond uit plantageliederen, gospel songs, ragtime, folkmelodieën, populaire deuntjes met invloeden uit Europa, die voor een enthousiast publiek gespeeld werd. het was in de eerste plaats entertainment.
Louis Armstrong (1901-1971)
& his Hot Five
“West End Blues” 3:14
(melodie: King Joe Oliver
tekst: Clarence Williams)
Louis Armstrong en zijn Hot Five maakten deze opname op donderdag 28 juni 1928 in Chicago. Behalve Louis op trompet zijn te horen: Fred Robinson (1901-1984), trombone, Jimmy Strong (1906-1977), klarinet, Earl Hines (1903-1983), piano, Mancy Cara (1899-1946), banjo en Zutty Singleton (1898 – 1975), drums.
Mary Lou Williams (1910-1981)
& Andy Kirk & his Twelve Clouds of Joy.
“Twinklin’ 3:05 (Mary Lou Williams)
Mary Lou Williams ging op 8 februari 1938 samen met Andy Kirk & his Clouds of Joy een New Yorkse studio in en liet haar piano spreken in dit nummer, dat ze schreef en arrangeerde.
Duke Ellington Orchestra
“Take the “A’ Train” 2:57
(Billy Strayhorn)
Duke Ellington: piano – Wallace Jones: trompet
Ray Nance: trompet – Rex Stewart: cornet
Joseph Nanton: trombone – Juan Tizol: trombone
Otto Hardwick: alt-saxofoon – Johnny Hodges: alt-saxofoon
Ben Webster: tenor-sax – Barney Bigard: tenor-sax
Harry Carney: baritone-sax Fred Guy: gitaar
Jimmy Blanton: contra-bas – Sonny Greer: drums
Spoedig nadat Duke Ellington (1899-1974) het nummer “Take the “A” Train had opgenomen, in februari 1941 in Hollywood, werd het de herkennings-tune van zijn orkest. Het is een van de bekendste jazz-melodieën uit de geschiedenis.
De arrangementen van Billy Strayhorn (1915-1967) waren van groot belang voor het geluid van de Duke. De saxofoons voorzien het trompetspel van Ray Nance van een perfecte achtergrond.
Coleman Hawkins and his Orchestra
“Body and Soul” 3:06 (Johnny Green)
Coleman Hawkins: tenor-saxofoon
Eustis Moore & Jackie Fields: alt-saxen
Joe Guy & Tommy Lindsay: trompetten
Earl Hardy: trombone – Gene Rodgers: piano
William Smith: bas – Arthur Herbert: drums
Coleman Hawkins (1904-1969) nam jazzklasieker ‘Body and Soul’ op aan het eind van een sessie in New York op 11 oktober 1939, bij wijze van toegift. Zijn saxofoon klinkt magistraal, van het begin tot het eind en het is een ideaal nummer om te laten horen aan mensen die zeggen dat ze niet van jazz houden.
Count Basie & his Orchestra (1904-1984)
“One O’clock Jump” 3:04 (Count Basie – Harry James)
Het Count Basie Orchestra nam zijn herkenningstune op in New York op 7 juli 1937. De eerste saxofoonsolo is van Herschel Evans, de tweede van de fantatische Lester Young, gevolgd door een trombonesolo van George Hunt. Te horen zijn ook Freddie Green op gitaar, Walter Page op contra-bas en Joe Jones op drums.
Frank Sinatra & Tommy Dorsey Orchestra
“I’ll Be Seeing You” 3:07
(tekst: Irving Kahal – melodie: Sammy Fain)
Frank Sinatra (1915-1998) nam ‘I’ll Be Seeing You’ op tijdens zijn vierde sessie met het Tommy Dorsey (1905-1956) op 26 februari 1940. Het verscheen als B-kant van de hitsingle ‘Polka Dots and Moonbeans’ dat een week eerder was opgenomen zonder zanger Frank Sinatra in de RCA-studio in New York.
Gene Krupa & his Orchestra (1909-1973)
“Let Me Off Uptown” 3:05
(tekst: Evans Redd – melodie: Earl Bostic)
Op de opname ‘Let Me Off Uptown’ van het vijftien man sterke Gene Krupa Orchestra, gemaakt op 8 mei 1941 in New York, is het briljante trompetspel van Roy Eldridge (1911-1989) te horen en de geweldige stem van Anita O’Day (1919-206). En natuurlijk dat geweldige drum werk van Gene Krupa, die van 1935 tot de jaren vijftig zo beroemd was dat Hollywood een film over zijn leven maakte. Hij was een showman achter het slagwerk.
Billie Holiday with Salvatore Carmata Orchestra
“Lover Man” 3:18 (Jimmy Davis – Roger Ramirez – Jimmy Sherman)
Lover Man het prachtige nummer wat speciaal werd gesachreven voor zangeres Billie Holiday (1915-1959) en door haar opgenomen in 1945. Het was haar eerste opname voor Decca Records. Het orkest stond onder leiding van Salvatore Camerata (1913-2005) die ook tekende voor het arrangement. ‘Lover Man’ bereikte in mei van het jaar 1945 de vijfde plaats op Billboard’s ‘Race Records’– hitparade.
Ella Fitzgerald & The Delta Rhythm Boys
“It’s Only A Paper Moon” 2:35
(melodie: Harold Arlen – tekst: Yip Harburg)
Lee Gaines – Carl Jones – Traverse Crawford – Kelsey Parr
It’s Only A Paper Moon” werd opgenomen door zangers Ella Fitzgerald en de Delta Rhythm Boys en bereikte in de zomer van 1945 de top tien van Billboard’s Best Selling Popular Retail Records. Ella had een fantatische stem, en haar geheim was haar veelzijdigheid, ze kon alle stijlen bijna zingen.
Thelonious Monk Quintet
“Straight No Chaser” 2:58 (Thelonious Monk)
Straight No Chaser werd op 23 juli 1951 opgenomen in de WOR-studio’s in New York door het Thelonious Monk Quintet, met daarin behalve Monk op piano Sahib Shihab op altsax, Milt Jackson op vibrafoon, Al McKibbon op bas en Art Blakey op drums. Thelonious Monk (1917-1982) mag dan misschien de minst begrepen pianist in de geschiedenis van de jazz zijn, maar dan toch wel de briljanste.
Nat King Cole Trio (1919-1965)
“Route 66” 3:03 (Bobby Troup)
Route 66 – 3940 kilometer
Componist Bobby Troup vond de inspiratie voor het schrijven van de klassieker ‘Route 66’ na een lange autorit die hij en zijn vrouw maakten van Chicago naar Los Angeles. Het Nat King Cole Trio nam het nummer in 1946 op voor Capitol Records met gitarist Oscar Moore en bassist Johnny Miller, en in augustus van dat jaar het een grote hit.
Erroll Garner (1921-1977)
“Misty” 2:51 (Erroll Garner)
Pianist Erroll Garner nam ‘Misty’ deze tijdloze klassieker op in Chicago op 27 juli 1954. Hij zou het nummer in zijn hoofd hebben gecomponeerd terwijl hij in het vlieguig naar Chicago zat voor een opnamesessie. De opname ‘stond er in één keer op’!
Charlie Parker Quartet (1920-1955)
“Cool Blues” 3:10 (Charlie Parker)
Cool Blues opgenomen door het Charlie Parker Quartet op 19 februari 1947 in de MacGregor Studios in Hollywood. Behalve Parker op altsax zijn te horen Erroll Garner op piano, Red Callender op bas en Doc West op drums
Lionel Hampton and his Orchestra (1908-2002)
“Flyin’ Home” 3:14 (Benny Goodman – Lionel Hampton)
De uitvoering van ‘Flyin’ Home’ door het Lionel Hampton Orchestra met saxofonist Illinois Jacquet is een meesterwerk van de bigbandjazz. De opname vond plaats op 26 mei 1942 in New York. Naast Illinois Jaquet zijn te horen Dexter Gordon op tenor- en Jack McVea op baritone-sax, en natuurlijk het Lionel Hampton, vibrafoon
Art Pepper (1925-1982)
“You’d Be So Nice to Come Home To” 5:27 (Cole Porter)
Deze ‘You’d Be So Nice to Come Home To’ een briljante versie van dit populaire nummer van componist Cole Porter, opgenomen in Hollywood door Art Pepper & The Rhythm Section, met Red Garland op piano, Paul Chambers op bas en ‘Philly’ Joe Jones op drums.
Charlie Parker & Miles Davis
Miles Davis’ All Stars (1926-1991)
“Little Willie Leaps” 3:08 (Miles Davis)
Miles Davis en zijn All Stars namen het nummer ‘Little Willie Leaps’ op in Harry Smith’s Studios op 14 augustus 1947 in New York. De ‘All Stars waren dit keer Charlie Parker op tenor-sax, John Lewis op piano, Nelson Boyd op bas en Max Roach de drums.