“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.

Deel 1: 15:00 – 16:00

Deel 2: 16:00 – 17:00

---

The Band

“The Weight” 4:34
(Robbie Robertson)

LP: Music from Big Pink
Uitgebracht in 1968

 

 

Het is merkwaardig dat een groep die aan het Woodstock Festival van 1969 deelnam en een werkelijke bijdrage leverde aan een verdere evolutie van de popmuziek, vrijwel over het hoofd werd gezien: The Band. De leden ervan hadden samengewerkt met rootsrocker Ronnie Hawkins (1935-2022) en Bob Dylan (1941), maar de eigen platen carriére van de groep ging pas goed van start in 1968, toen Capitol Records hun LP ‘Music from Big Pink’ uitbracht, met op de hoes een tekening van Bob Dylan.—————————————

Bob Dylan (1941)

“Talkin’ New York” 3:13
——-(Bob Dylan)

LP: Bob Dylan – debuutalbum
Uitgebracht in 1962

 

 

Toen Bob Dylan eind 1961 zijn eerste LP opnam voor Columbia, stond hij nog heel sterk onder de invloed van  Ramblin’ Jack Elliott (1931), Dave Van Ronk (1936-2002) en Erik Von Schmidt (1931-2007) De meeste songs waren standardwerken binnen het folk-circuit en slechts twee ervan waren eigen werken van Dylan(beide in een Woody Guthrie achtige talking-blues-stijl. Het was geen opmerkelijke plaat, al ging de zanger zijn materiaal dan met eenpvallend zelfvertrouwen te lijf.
—————————————

Ry Cooder (1947)

“Paris Texas” 2:58
(Ryland Cooder)

“Soundtrack Movie”
—-*Paris Texas
Uitgebracht in 1988

 

 

De Amerikaanse gitarist Ry Cooder uit Los Angeles moest een grote naam in de rockgalerij worden, maar verkende liever de rootsmuziek dan om commerciële toegevingen te doen. Hij maakte 16 movietracks albums, waaronder ‘Paris Texas’ een film van de Duitse filmregisseur Wim Wenders (1945) uit 1984. Zoals het altijd gaat in de muziekbranche: geen hit, geen commerciële toegeving, en dus weinig brede aandacht.

—————————————

Townes Van Zandt (1944-1997)

a) Don’t Take It to Bad 2:49
b) Waiting ‘Round to Die 2:35
——-(Townes Van Zandt)

CD: ‘Live’ at The Old Quarter
——————-Houston, Texas
Uitgebracht in 1973

 

Singer-songwriter Townes Van Zandt was een erg melancholische, zwervende man. Hij was manisch depressief en leed aan meerdere verslavingen. het belette hem niet om een aantal prachtige songs te schrijven, zoals “Don’t Take It to Bad” en “Waiting ‘Round to Die” die het best klinken op een van zijn livealbums, zoals ‘Live’ at the Old Quarter opgenomen in Houston Texas juli 1973. We horen enkel zijn stem en gitaar, in tamelijk wanhopige, maar heel fijne songs.
—————————————

Nina Simone (1933-2003)

“Four Women” 4:29
(Nina Simone)

LP: Wild is the Wind
Uitgebracht in 1965

 

 

Nina Simone laat op haar albums, naast haar klassieke pianospel, vaak een mengeling horen van jazz, blues en soul. ‘Wild is the Wind’ haar zesde album voor Philips, bevat stukken die duidelijk het succes van de hitlijsten opzoeken, maar andere composities zoals ‘Four Women’ zijn donkere, persoonlijke statements. Het album illustreert zowel Nina Simones genie als haar wispelturigheid.
—————————————

Philip Catherine

“With a Song in My Heart” 3:51
——-(Richard Rodgers)

CD: Blue Prince
Uitgebracht in 2000

 

 

Philip Catherine (1942) gitaar
Bert Joris (1957) trompet
Hein van der Geyn (1956) contrabas
Hans van Oosterhout (1965) drums

Philip Catherine is een in Londen geboren Belgische muzikant die door Georges Brassens (1921-1981) en Django Reinhardt (1910-1953) geïnspireerd werd om voor de gitaar te kiezen. Hij ontwikkelde zich als eminent begeleider van o.a. Chet Baker (1929-1983) en Toots Thielemans (1922-2016), maar bouwde ook een eigen carriëre uit. Het fusionalbum ‘Blue Prince’ (2000), blijft tot vandaag verbazend vingervlug en spiritueel klinken.
—————————————

 

Elton John (1947)

“First Episode at Hienton” 4:42
tekst: Bernie Taupin
melodie: Elton John

LP: Elton John 
Uitgebracht in 1970

 

 

Reginald Kenneth Dwight oftewel Elton John, uit Middlesex, U.K. heeft meer dan 300 miljoen platen verkocht. Zijn carriëre begon in 1967 met zijn debuutalbum ‘Empty Sky’ en zijn ontmoeting met tekstschrijver Bernie Taupin (1950). Hij kende grote successen in de eerste helft van de jaren ’70 met bijvoorbeeld ‘Border Song’, ‘Your Song’, ‘Rocket Man’, ‘Honky Cat’, ‘Crocodile Rock’, ‘Daniel’ en zo kunnen nog wel een tijdje doorgaan, te veel om allemaal op te noemen. In de tweede helft van zijn carriëre werd het allemaal veel minder, hij groeide uit tot een rockaristocraat, een homo-icoon en een vaste aanwezige op grote symbolische gebeurtenissen, zoals de begravenis van Prinses Diana (1961-1997) waar hij twee nummers zong Candle in the Wind & Goodbye England’s Rose. 

—————————————

Lotte Lenya (1898-1981)

“Die Dreigroschen Oper” 11:28
tekst: Bertolt Brecht
melodie: Kurt Weill

LP: Lotte Lenya sings
———————Kurt Weill
Uitgebracht in 1955
Tekening: Emmerich Weninger

 

Kurt Weill (1900-1950) uit Dessau was een Duitse componist die behalve een aantal klassieke werken, vooral schreef voor theater. Hij was vooral populair in de Weimarrerepubliek, met zijn versie van de ‘Driestuiveropera, geschreven met Bertolt Brecht (1898-1956). Veel van zijn songs werden door pop artiesten gecoverd, onderandere Marianne Faithfull (1946) die nam twee albums op met zijn werk waaronder het album 20th Century Blues.

Lotte Lenya  was een Oostenrijks-Amerikaanse actrice en zangeres.
Ze was de ster van het Duitse
toneel van de jaren twintig en dertig.
Zij trouwde in 1926 met Kurt Weill, in
1933 vluchtten zij en haar man voor
de nazi’s naar Parijs en emigreerde
later naar de Verenigde Staten, waar
zij in 1937 hertrouwde met Kurt Weill
van wie ze in 1933 was gescheiden.
Ze overleed op 83-jarige leeftijd aan
kanker in New York City.

—————————————

Marianne Faithfull (1946)

“Complainte de la Seine” 4:09
tekst: Maurice Magre (1877-1941)
melodie: Kurt Weill (1900-1950)

LP: Twentieth Century Blues
Uitgebracht in 1996

 

 

Het gedicht ‘Complainte de la Seine’ van dichter Maurice Magre met de melodie van Kurt Weill is prachtig uitgevoerd door Marianne Faithfull op haar album uit 1996 ’20th Centyry Blues’. “Live” opgenomen in de New Morning in Parijs, Frankrijk een theater tour die marianne deed samen met pianist Paul Trueblood (1935-2012).

                                  —————————————

Commander Cody and
—–his Lost Planet Airmen

“Mama Hated Diesels” 5:09
(Kevin “Blackie” Farrell)

LP: Hotlicks, Cold Steel
——–& Truckers Favorites
Uitgebracht in 1972

 

Commander Cody And His Lost Planet Airmen was een Amerikaanse countryrockband opgericht in 1967. De oprichter van de groep was George Frayne (alias Commander Cody (1944) De stijl van de band was een gemixte country, rock and roll, western swing, rockabilly en jump blues samen op een fundament van de boogie-woogie piano. Ze behoorden tot de eerste countryrockbands die zich minder lieten leiden door folkrock en bluegrass en meer uit het rumoerige barroomland en maakte vooral muziek voor de mannen van de lange afstanden die met hun trucks van west naar oost reden en weer terug.

—————————————

2e deel

Duke Pearson

“Angel Eyes” 5:29
–(Matt Dennis)

LP: Prairie Dog
Uitgebracht in 1966

 

 

Duke Pearson (1932-1980) piano
Bob Cranshaw (1932-2016) contrabas
Mickey Roker (1932-2017) drums
Johnny Coles – James Spaulding – George Coleman
Harold Vick – Gene Bertoncini (niet op dit nummer)

Pianist Duke Pearson was bij het platenlabel Blue-Note een van de pioniers van de hard-bop (een cominatie van jazz, r&b, gospel en blues), maar hij maakte ook veelgeprezen albums voor het label Atlantic Records; dit is het tweede album van voor Atlantic. Diep gedreven door de blues met een all-star band op de achtergrond alleen niet op Matt Dennis’s compositie ‘Angel Eyes’ dat is een trio uitvoering.
————————————–

Bob Dylan (1941)

“Visions of Johanna” 7:34
——-(Bob Dylan)

LP: Bonde on Blonde
Uitgebracht in 1966

 

 

Na zijn overstap vanuit de folk maakte Dylan het eerste dubbelalbum in de moderne muziek Blonde on Blonde uitgebracht in 1966 zijn achtste album, dat opende met het stoned ‘Rainy Day Women # 12 & 35’ en dat klassiekers bevatte als ‘Visions of Johanna’. Blonde on Blonde is Dylans hoogtepunt binnen zijn ontwikkelingen als muzikant. Pas op dit album is Dylan namelijk zijn muzikale talenten helemaal machtig, 25 jaar jaar jong en dan al in staat om zo’n plaat te maken.
————————————–

The Bintangs

“Blues on the Ceiling” 4:16
——(Fred Neil)

LP: Blues on the Ceiling
Uitgebracht in 1969

 

 

Geïnspireed door de Indo-rock richten de broers Frank (1945) en Arti (1947-2018) Kraayeveld in Santpoort gemeente Velsen 1961 de Bintangs op, een naam die verwijst naar het Maleise woord voor ster. De sound wordt echter al snel meer rhythm and blues-georiënteerd. Na een reeks singles verschijnt debuutalbum ‘Blues on the Ceiling’ met 11 covers van onder andere Muddy Waters en Bobby & Shirley Womack en Fred Neil.

                                        ————————————–

Barney Wilen Quartet

“I Will Say Goodbye” 4:05
—-(Michel Legrand)

CD: New York Romance
Uitgebracht in 1994

 

 

Barney Wilen (1937-1996) tenorsaxofoon
Kenny Baron (1943) piano
Ira Coleman (1956) contrabas
Lewis Nash (1958) drums
————————————–

Wanda Jackson (1937)

“Stupid Cupid” 2:15
tekst: Howard Greenfield
melodie: Neil Sedaka

LP: Right or Wrong
Uitgebracht in 1961

 

 

Wanda Jackson begon als rock and roll zangeres, maar schakelde later over op de country & western, beidde genre’s beheerste zij goed, had menige hit in beidde genre’s zoals ‘Stupid Cupid’ uit haar rock and roll periode, het is een aanstekelijk nummer met name door de bekende snik waarmee het wordt gezongen. Het was een hit in 1961.
————————————–

Barbara Hannigan
       & Reinbert de Leeuw

“Trois Autres Melodies: No.3
——–“Les Fleurs” 1:54
tekst: J.P. Contamine de Latour
melodie: Erik Satie

CD: Socrate
Uitgebracht in 2016

 

Barbara Hannigan (1971) sopraan
Reinbert de Leeuw (1938-2020) piano
Erik Satie (1866-1925) melodie
J.P. Contamine de Latour (1867-1926) tekst

Voor dit album selecteerden Reinbert de Leeuw en Barbara Hannigan tien liederen die een bijzondere sfeer oproepen. Centraal is het werk Socrate, dat Satie op basis van dialogen van de Griekse filosoof Socrates 469 v. Chr. – 399 v. Chr. voor sopraan schreef. Een prachtig album met wonderschone zang van Barbara Hannigan, uitstekend begeleid door Reinbert de Leeuw.
————————————–

The Band

“Whispering Pines” 3:59
—(Richard Manual)

LP: The Band
Uitgebracht in 1969

 

 

Droomdebuut van The Band. zeker hun eerste maar deze de tweede is ook een ongelofelijke aparte plaat. Een groep die het zoekt in alle mogelijke genre’s, dit nog perfect kan uitvoeren ook, en een totaal eigen sound weet neer te zetten. Het zijn vooral de stemmen, de hechtheid, het musiceren en de zonder uitzondering sterke nummers die het zo magisch maken. Kan nog steeds niet “Whispering Pines” horen zonder tranen in mijn ogen te krijgen – na al die keren dit album gehoord te hebben.

Dit is Richard Manuel (1943-1986)
hij was de pianist en een van de zangers
van The Band. Richard was verslaafd
aan de drank en cocaïne. Op 4 maart
1986 hing hij zichzelf op in zijn hotel
kamer in Winter Park, bij Orlando in
Florida. pas de volgende ochtend werd
zijn lichaam gevonden, naast een fles
Grand Marnier. Als songwriter was 
Richard een groot talent, maar werd 
overschaduwd door Robbie Robertson
(1943) de gitarist van de band.
————————————–

Uit de Serie:  GOLDEN DECADE (1951-1959)
Rhythm & Blues, Country & Western, Folk en Rock and Roll uit de jaren ’50 hebben allemaal de nodige ingredienten voor de popmuziek die tot op de dag vandaag nog horen.
elke week twee nummers uit dit decennium: 1953

Jim Reeves (1923-1964)

“Mexican Joe” 2:37
(Mitchell Torok)

Single: Abbott Records
Uitgebracht: 28- 03 -1953
US C&W Charts no.

 

————————————-

Les Paul (1915-2009)
—& Mary Ford (1924-1977)

“Vaya con Dios” 2:48
tekst: Inez James
melodie: Larry Russell – Buddy Pepper

Single: Capitol Records
Uitgebracht: 28- 03 -1953
US Pop Charts no.1

 

                                      ————————————-

Old Joe Clarks

“John Henry” 2:56
(Mike Coykendall)

CD: Town of Ten
Uitgebracht in 1997

 

 

Veel bevrijde slaven rond 1865 in Amerika zochten werk bij de spoorwegen, op stoomboten, in de mijnen, in houthakerskampen en aan de dijken; velen van hen kwamen in de gevangenis terecht. Ze werden opgesloten door blanken uit het zuiden die hen nog altijd beschouwden als mindere mensen met wie ze konden doen wat ze wilden. Zowel de spoorlijn als de gevangenis droegen bij aan de ontwikeling van de zwarte muziek. De eerste transcontinentale spoorlijn werd in 1869 voltooid. In deze periode na de Burgeroorlog volgden veel voormalige slaven de spoorlijn op zoek naar werk. Er ontstond een hele traditie van zwarte en blanke spoorwegliedjes. Een van de beroemdste was ‘John Henry’, het verhaal van een zwarte spoorwegarbeider die een volksheld werd. Het is een werelds volkslied met religieuze sporen in de tekst.
————————————-

Ferre Grignard (1939-1982)

“Drunken Sailor” 2:36
——(Traditional)

Single: Philips
E.P. Hash Bamboo Shuffle 1702
Uitgebracht in 1966

 

 

Een van de bekendste nummers van de Belg Ferre Grignard is ‘Drunken Sailor’ een traditioneel zeemanslied. Het werd al in de jaren 1830 aan boord van zeilschepen gezongen. De teksten van het lied variëren, maar bevatten meestal een variant op de vraag: “Wat zullen we doen met een dronken zeeman, vroeg in de ochtend?” In sommige uitvoeringsstijlen suggereert elk opeenvolgend couplet een methode om de dronken zeeman te ontnuchteren of te straffen.
————————————-

Luka Bloom
(Barry Moore – 1955)

“I Believe in You” 3:11
—–(Luka Bloom)

CD: The Acoustike Motorbike
Uitgebracht in 1991

 

 

De Ierse zanger Luka Bloom zingt met een heldere stem, en wel met een leuk Iers accentje, de van hem bekende stevige gitaaraanslag, vooral in nummers als ‘I Believe in You’ vind ik dat mooi. Deze CD is zijn tweede uitgebracht in 1992.

                                               ————————————-

Neerlands Hoop Express

“Qua vadis” 7:47
tekst Freek de Jong
melodie: Bram Vermeulen

LP: Neerlands Hoop Express
Uitgebracht in 1973

 

 

Neerlands Hoop Express voerde in de kleinkunst een rockband op in plaats van het combo of een ensemble. Dit werd destijds als nieuw gezien. In de band zaten behalve Freek de Jonge (1944) en Bram Vermeulen (1946-2004) ook Thé Lau (1952-2015) gitaar, Jan de Hont (1942) basgitaar en Harry Heeren drums. Het lied Quo vadis (waar heen leidt de weg) was ingebed in een programma over opgroeien en jeugdcultuur. Het lied werd ingeleid door een tekst waarbij verslag wordt gedaan van een wedstrijd tussen mens (eigenlijk auto) en dier op de E9 deze weg loopt over de Veluwe. Dieren worden aangemoedigd deze weg met druk verkeer over te steken.

Quo Vadis

De nacht is lang en eindeloos de wegen
Vijf jongens vijf maanden op tournee
Eens per kilometer kom je een praatpaal tegen
En de vangrail rijdt oneindig met je mee
De weg is grijs en eindeloos verlaten
Lijdzaam geef je toe aan je gegaap
De lifter die je meenam om te praten
Is na een half uur rijden al in diepe slaap

Helemaal alleen ben je ten slotte
Voor je de motor achter je de vracht
Scania Vabis mijn mascotte
Als ik in slaap val
Hou dan voor mij de wacht
Quo Vadis
Scania Vabis

Gevangen in het web der vierbaanswegen
Je mag er om de zoveel meter uit
‘s Nachts kom je geen tegenligger tegen
Behalve de insecten op je ruit
De zon komt op nog honderd kilometer
Om 10 uur thuis tenminste zonder pech
Je komt nooit thuis weet uit ervaring beter
Een artiest is altijd onderweg

Helemaal alleen ben je ten slotte
Voor je de toekomst achter je wat was
Scania Vabis mijn mascotte
Handen aan het stuurwiel
De rechtervoet op het gas
Quo Vadis
Scania Vabis 

---