DE UITDAGING DOOR ENGELAND OF THE BEATLES AAN DE MACHT.
Het verhaal is al vaak en goed verteld door auteur Hunter Davies (1936) In 1956 het jaar waarin Elvis Presley, ‘Heartbreak Hotel’ uitbracht hadden John Lennon (1940) en vijf andere jongens, allemaal in Teddy Boy (in Nederland noemden we het toen ‘nozem’) dracht en met vetkuiven á la Presley, een groep opgericht die The Quarrymen heette. Het was een soort skiffle band, met banjo’s en wasborden. Een paar jaar later kwamen George Harrison (1943-2001) en Paul McCartney (1942) erbij in plaats van een paar leden die er mee opgehouden waren. Zoals vaak bij pas beginnende groepen veranderde ook deze voortdurend van naam; via The Rainbows en The Moondogs werd het The Silver Beatles.
Ze speelden meestal in hun geboortestad Liverpool, maar traden in 1960 en 1961 ook een tijdje in het Duitse Hamburg op. In oktober 1961 gebeurde er iets dat later het keerpunt in hun carrière zou blijken te zijn. De 18-jarige Raymond Jones liep een platenzaak in Liverpool binnen en vroeg naar een singletje, die volgens hem ‘My Bonnie’ heette en door The Beatles in Duitsland was gemaakt. De chef van de platenzaak Brian Epstein (1934-1967) had nooit van de plaat of zelfs maar van The Beatles gehoord maar hij zou het voor Raymond nakijken: ‘My Bonnie. The Beatles. Maandag informeren’.
Brian Epstein had het er over met vrienden, ging naar de Cavern een plaatselijke club waar de jongens regelmatig speelden, om de groep eens te horen. Hij vond hun enthousiasme aanstekelijk – was overigens allesbehalve onder de indruk van hun wel erg ‘natuurlijke’ houding op het toneel – nodigde hen uit voor een nadere kennismaking en was tegen het einde van het jaar hun manager.
tony sheridan & the beatles – my bonnie (1962)
De 18-jarige Raymond Jones liep een platenzaak in Liverpool binnen en vroeg naar een singletje, die volgens hem ‘My Bonnie’ heette en door The Beatles in Duitsland was gemaakt. De chef van de platenzaak Brian Epstein (1934-1967) had nooit van de plaat of zelfs maar van The Beatles gehoord, maar hij zou het voor Raymond nakijken: ‘My Bonnie’. The Beatles. Maandag informeren’.
the old joe clarks – sweet dreams (2002)
The Old Joe Clarks is het geesteskind van Mike en Jill Coykendall. Oorspronkelijk gevestigd in San Francisco, hun geluid kan het beste worden omschreven als alt-country met een sterke dosis Americana. In 2002 brachten ze hun derde album uit ‘November‘ met daarop het schitterende ‘Sweet Dreams’
fred eaglesmith – soft on my shoulder (2002)
De stem van singer-songwriter Fred Eaglesmith deed me op zijn album ‘Falling Stars and Broken Hearts’ uit 2001 denken aan Bruce Springsteen. Daar ik die stem van Springsteen meestal niet goed vind, kan ik van Eaglesmith’s stem geen genoeg krijgen.
the beatles – e.p. twist and shout (1963)
In de jaren zestig werden er regelmatig van een langspeelplaat een EP afgehaald voor fans met een smalle beurs. De langspeelplaat kostte toch wel gemiddeld 17 á 18 gulden, en de EP ongeveer 6,50. Daar kreeg je vier nummers voor. ‘Twist and Shout’ van The Beatles was er zo één. Twee nummers hiervan het door John Lennon gezongen ‘Twist and Shout’ en ‘Do You Wanna to Know a Secret’ gezongen door George Harrison.
gordon lightfoot – only love would know (1993)
De uit Canada afkomstige Gordon Lightfoot is een singer-songwriter die elementen van country en pop integreert in zijn stijl. Hij oogst veel lof voor zijn liedjes en ziet oogluikend toe dat er toentertijd veel grote namen zijn songs coverde. Van het album ‘Waiting for You’ uit 1993 draai ik ‘Only Love Would Know’.
luka bloom – if i were a carpenter (2000)
De Ier Luka Bloom bracht in 2000 een album uit met alleen covers, liedjes die hij zelf, denk ik, heel bijzonder vindt. Van o.a. Joni Mitchell, Bob Dylan, Bob Marley en Tim Hardin. Dus een album met liedjes van anderen, die hij zich heel eigen maakt. Luka Bloom met de uitvoering van ‘If I Were a Carpenter’ van Tim Hardin.
the beatles – e.p. the beatles’ hits (1963)
De volgende EP van The Beatles is ‘The Beatles’. Hits ook uitgebracht in 1963. Vier nummers allen geschreven door het duo Lennon en McCartney. ‘Love Me Do’ en ‘From Me to You’ De teksten van de vroege Beatles waren eenvoudiger dan die van een sinterklaasliedje; alleen onderbraken zij ze geregeld met uitroepen als yeah, yeah, yeah.
the golden earrings – i’ve just lost somebody (1968)
Op het album ‘Miracle Mirror’ van The Golden Earrings uit 1969, is een Sgt. Pepper-achtig album geworden. Ja de band moest ook met de tijd mee. Lekker zweverig, vooral de als single afgehaalde ‘I’ve Just Love Somebody’ is een van de mooiste ballads uit het Earrings repertoire geworden.
giant sand – shiver (2000)
Howe Gelb was het enige kernlid van de Amerikaanse band Giant Sand. Hij kon weinig meer verkeerd doen, in de jaren tachtig legde hij de basis voor de Americana. Ver voor een muziekcriticus deze term had bedacht. Howe Gelb wordt dit jaar 60, zijn albums kun je beschrijven als een roadtrip over stoffige paden van Americana, nachtelijke jazz en langs heupwiegende Mexicanen.
the beatles – e.p. four by the beatles (1965)
Van het tweede album ‘With The Beatles’ haalden men vier nummers voor de EP ‘Four by The Beatles’ twee eigen composities en twee rhythm and blues klassiekers. ‘Roll Over Beethoven’ en ‘Please Mr.Postman’, deze EP kwam alleen uit in Amerika februari 1965.
ruth brown – anyone but you & i want to do more
Schijnbaar toevallig deelt Ruth Brown haar initialen met het genre rhythm & blues. De zangeres was wellicht niet zo bekend als Ray Charles of Sam Cooke, maar Ruth Brown speelde wel degelijk een sleutelrol bij de ontwikkeling van de rhythm & blues naar de soul. Haar bijnaam was ‘Miss Rhythm’ en door haar ritmische wijze van zingen zou het soulzangeressen als Eta James, Tina Turner en Aretha Franklin inspireren.
the beatles – e.p. a hard day’s night (1964)
Op 6 november 1964 kwam de vierde EP uit in Engeland van The Beatles. Vier nummers staan er op van hun derde langspeelplaat ‘A hard Day’s Night’. ‘A Hard Day’s Night’ was ook de eerste bioscoop film met The Beatles. Er waren zeven soundtracks op dit album. ‘Things We Said Today‘ en ‘Any Time at All’ waren niet te horen in de film.
melanie – mr. tambourine (1968)
Melanie Safka beter bekend onder alleen haar voornaam Melanie, maakte haar entree als zangeres op het befaamde Woodstock festival in de zomer van 1969. Het popfestival dat een hele generatie heeft beïnvloed, en de muziek voor eens en altijd veranderde. Melanie debuteerde in 1968 met haar album‘Born to Be’ met daarop een schitterende uitvoering van Dylan’s Mr. Tambourine.
