“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 13:00 tot 14:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
1) The Cranberries
“Ode to My family”
(Dolores O’Riordan – Noel Hogan)
CD: No Need to Argue
Uitgebracht: Oktober 1994
De Noord-Ierse band The Cranberries waren zeer populair in de jaren negentig, en dat kwam o.a. door zangeres Dolores Mary Eileen O’Riordan (1971-2018) met haar typische Ierse tongval, en natuurlijk door de indrukwekkende videoclip bij hun allergrootste hit “Zombie”.
“Ode to My Family” was hun tweede hitsingle. In een interview verklaarde Dolores dat “Ode to My Family” gaat over haar beslissing de muziek in te gaan en daarmee haar jeugd te ‘verlaten’.
2) Eva Cassidy
“Time After Time”
(Cyndi Lauper
__& Rob Hyman)
CD: Time After Time
Uitgebracht: Juni, 2000
Opgenomen: Jan. 1996
De veel te vroeg gestorven Eva Cassidy (1963-1996) zong heel veel prachtige liedjes met een schitterende stem die voor veel doeleinden geschikt was, pop, blues of jazz. Het maakte juist daardoor Eva Cassidy veelzijdig als vertolkerster. Dat het meestal covers waren maakte ook ook dan niks uit, omdat het geen geweld aan deed voor de originelen.
3) Tony Sheridan & The Beat Brothers
“Sweet Georgia Brown
(Kenneth Casey – Ben Bernie- Maceo Pinkard)
LP: My Bonnie
Uitgebracht: April, 1964
Opgenomen: 1961
Tony Sheridan (1940-2013) was een rock ‘n’ roll zanger van Britse afkomst, maar in Duitsland woonachtig, die begin jaren zestig naar Hamburg afreisde om geld te verdienen met zingen, hij werd toen bij gestaan door de Beat Brothers zo werd zijn begeleidingsgroep meestal genoemd. Ze traden meestal op in allerlei duistere kelders, veel zweet en bier en rondom hun heen knokpartijen van dronken zeemannen.
Hij nam in Hamburg in 1961 en ’62 wat nummers op, met o.a. de beginnende Beatles die toen ook aanwezig waren in Hamburg, toen nog met drummer Pete Best (1941) en bassist Stuart Stutcliffe (1940-1962) een pianist Roy Young en natuurlijk John (1940-1980), Paul (1942) en George Harrison (1943-2001).
3) The Byrds
“If You’re Gone”
—–(Gene Clark)
LP: Turn Turn Turn
Uitgebracht: Dec. 1965
The Byrds afkomstig uit Los Angeles, waren zeer invloedrijk en natuurlijk de trendsetters voor de latere country rock, opgericht in 1964 en gestopt in 1973. De muziek is tijdloos, maar toch hoor je ze niet vaak meer op de radio. “If You’re Gone” staat op hun tweede album uit 1965 “Turn Turn Turn” geschreven door Gene Clark (1944-1991)
4) Dan Penn & Spooner Oldham
“Out of this Fields”
(Dan Penn & Spooner Oldham)
CD: Moments from This Theatre – Live
Uitgebracht: Juni, 1999
De inmiddels 79-jarige Dan Penn (1941) was een befaamd liedjesschrijver, muzikant en platenproducer, die met name in de jaren zestig verantwoordelijk was voor talloze singles uit de befaamde Fame studio in Muscle Shoals, Alabama. In dit studiocomplex werkte Dan Penn veelal met Spooner Oldham (1943). Oldham was een veel gevraagd songwriter en studiomuzikant, hij werkte veel met Neil Young en J.J.Cale. Samen traden ze ook op, en dat resulteerde zich in een live opname, wat uitgebracht is in 1999, een prachtige plaat waarbij de beidde mannen op een ingetogen manier, bewijzen dat ook blanken soul kunnen zingen. Hun compositie “Out of This Fields is ook bekend geworden in de uitvoering van Percy Sledge (1941-2015)
5) Chris Isaak
—“Dancin'”
—(Chris Isaak)
LP: Silvertone
Uitgebracht: Jan. 1985
Ex bokser, filmster, geboren in 1956 in Stockton, California dat is Chris Isaak. Hij brak definitief door in 1991 met “Wicked Game”. Bij het beluisteren van zijn albums heb ik altijd het idee dat dit oude nummers zijn: in een modern jasje, ze klinken vertrouwd en zeker herkenbaar, en stem het had Roy Orbison kunnen zijn.
6) The Shadows
—“Peace Pipe”
—(Norrie Paramor)
Single: Columbia Rec.
Uitgebracht: 1961
in Denemarken
Jeugdsentiment voor mij zijn dat The Shadows, ik speel geen gitaar, maar ik me heel goed voorstellen dat menige jongen toentertijd gitaar wou spelen bij het horen van “Peace Pipe” prachtig vertolkt door solo gitarist Hank B Marvin (1941) een voorbeeld en inspirator voor velen.
7) The Animals
“The Girl Can’t Help It”
(Bobby Troup)
LP: The Animals (Debuut album U.K.)
Uitgebracht: November, 1964
The Animals kwamen uit New Castle, werden opgericht door Alan Price (1942), hij zelf speelde al in allerlei zaaltjes met zijn eigen combo waar ook in zat John Steele (1941) de drummer van The Animals. Alan Price ontmoete Eric Burdon (1941), en hij was zeer onder de indruk van het aparte stemgeluid van Burdon, hij verzamelde rond deze zanger met zijn negroïde stem een aantal muzikanten zoals gitarist Hilton Valentine (1943-2021) en een bassist Chas Chandler (1938-1996), het waren geen grootste muzikanten, maar toch het swingende enorm, maar dat kwam voornamelijk door het orgel en piano spel van Alan Price, en natuurlijk de stem van Eric Burdon. “The Girl Can’t Help It” was een film hit uit 1956 van Little Richard (1932-2020) hij zong de titelsong met in de hoofdrol Jayne Mansfield (1933-1967) de ‘Blondine Pur Sang’.
8) Elton John
“Daniel”
(Elton John
—& Bernie Taupin)
Single: Uitgebracht 1973
LP: Don’t Shoot Me I’m
—–Only the Piano Player
Ooit was Sir Elton John (1947) een hele grote naam in de popgeschiedenis, maar sinds hij vanaf 1980 de ene na de andere zeperd heeft uitgebracht, is de aandacht rondom hem verschoven naar zijn haar transplantatie en andere privé zaken. In 1985 en 1989 had Elton John nog twee grote hits op zijn naam staan “Nikita” en het geweldige “Sacrafice” daarna kon je het boek wel sluiten. Het mooiste nummer van Elton John komt uit zijn begin van zijn carrière “Daniel” uitgebracht in 1973. Het door Elton Johns vaste tekstschrijver Bernie Taupin (1950) geschreven lied vertelt het verhaal van iemand die zijn broer, Daniel, een veteraan uit de Vietnamoorlog die blind was als gevolg van de oorlogshandelingen, terug ziet keren naar het plaatsje in Texas waar hij oorspronkelijk vandaan kwam.
9) Dando Shaft
“Thruxton Flute”
(Dando Shaft)
LP: Lantaloon
Uitgebracht: 1972
De Dando Shaft begonnen als een vijf-mans folk band in Coventry Engeland in 1968. Brachten officieel drie albums uit, met weinig verkoop succes, nu zijn deze albums veel gevraagde collectors, die, zeg maar gerust niet meer te vinden zijn. De muziek is heel apart omdat er veel gewerkt met een soort dwarsfluit, waardoor er een hele aparte sfeer ontstond, het was zowel landelijk als mysterieus.
10) Memphis Minnie
“In My Girlish Days”
(Memphis Minnie
——–& Ernest Lawler)
Opgenomen: Mei, 1941
in Chicago
Memphis Minnie was een blues gitariste en liedschrijfster van de vroegere jaren dertig tot en met vijftig. Ze is geboren in 1987 als Lizzie Douglas, zij overleed op 6 augustus 1973 en begraven in De Soto County in de Amerikaanse staat Mississippi. Zowel haar composities als haar optredens maakten haar al snel beroemd in Amerika, mede omdat ze in die tijd een van de weinige donkere vrouwen was die zich met de blues muziek bezighield. Ze nam 200 liedjes op, haar bekendste is wel “Me and My Chauffeur Blues” en “In My Girlisch Days”.
11) Memphis Slim
“How Long Blues“
—–(Leroy Carr)
LP: Old Times, New Times
Uitgebracht: 1972
Nog een blues zanger met zo’n naam in Memphis Slim, geboren met de naam John Len Chatman op 3 september 1915 in Memphis. Hij overleed in Parijs op 24 februari 1988. Hij was vooral bekend als een begenadigde blues en boogie woogie pianist, vanaf 1940 trad hij vaak op met bluesgitarist “Big” Bill Broonzy (1893-1958), die hem aanspoorde om ook te gaan zingen. “How Long Blues” is opgenomen in Parijs 1970 met gitarist Buddy Guy (1936) en Junior Wells (1934-1998)
12) The Lilac Time
“Back in the Car Park”
(Stephen Duffy)
CD: Looking for a Day in the Night
Uitgebracht: 1999
De uit Cornwall, Engeland afkomstige Lilac Time opgericht door de broers Stephen (1960) en Nick Duffy (1956). De naam Lilac Time is afkomstig van een regel uit “River Man” een nummer van Nick Drake (1948-1974). Hun muziek kan je omschrijven als dromerig met een hoofdrol voor de steel gitaar, vooral op het album “Looking for a Day in the Night” uitgebracht in 1999. Muziek om te luisteren bij een rustmomentje op de Darts in Cornwall. En je moet nog ver, en je denkt, was ik er maar “Back in the Car Park”.
13) Greg Brown
“One More Time”
—(Greg Brown)
CD: Covenant
Uitgebracht: 2000
“Covenant” is het dertiende album van de Amerikaanse singer songwriter Greg Brown (1949), de man met de donker bruine stem, brompot nummer een, die een heel relaxt sfeertje kan neer zetten op zijn tientallen albums. Covenant is gewoon een pracht plaat, heerlijk moet het zijn om in de schoenen van hem te staan. Vissen, niets doen, wat rond dwalen in de natuur, liedjes schrijven, optreden, niet te veel natuurlijk, dat is waar hij volgens mij zijn dagen mee vult, dat hoor je duidelijk in zijn muziek terug. Dit album geef je een gevoel van vrijheid.