D-Records Shuffle afl. 128

The History of Pop Music deze week:
The Penquins & Paul Anka

“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.

Deel 1: 15:00 – 16:00

Deel 2: 16:00 – 17:00

---

The Penguins

Earth Angel 2:54
(Curtis Williams)

Single: Dootone Records
uitgebracht oktober 1954
EP: Rhythm and Blues (1955)

 

 

‘Earth Angel’, de enige hit van The Penguins, is de geschiedenis ingegaan als een der grootste evergreens op het terrein van rhythm & blues. De song, geschreven door Curtis Williams, de bassist van The Penguins, werd vlekkeloos vertolkt door leadzanger Cleveland Duncan (1935-2012), Curtis Williams (1935-1979), Dexter Tisby (1936), en Bruce Tate (1935). Het gevoel van onzekerheid, kenmerkend voor de opgroeiende teenager, komt er bijna tastbaar in naar voren. Hoewel de groep, die zijn naam ontleende aan de pinguin op de pakjes van Kool sigaretten, nog een aantal voortreffelijke platen maakte, was het succes van de songs niet vergelijkbaar met dat van ‘Earth Angel’. 

 

Paul Anka (1941)

Diane 2:20 (Paul Anka)

Single: Artone (Ned)
uitgebracht 2 juli 1957

No. 1 in o.a. U.S. en U.K.

 

 

Ik ben zo jong en jij zo oud. Dat, mijn schat, is mij verteld.
Het kan me niets schelen wat ze zeggen.
Want altijd zal ik bidden. Dat jij en ik vrij zullen zijn.
Als de vogels boven in de bomen. Oh, alsjeblieft blijf bij me, Diana.

‘Diane’ van  Paul Anka van geboorte Canadees, behoort tot de klassiek geworden ’teenage love songs’. Anka schreef het nummer als vijftien-jarige voor de drie jaar oudere babysit Diane Ayoub van zijn jongere broertje en zusje. Hij stuurde het haar als gedicht, kreeg geen enkele reactie en schreef later de muziek bij zijn tekst. ‘Diane’ betekende voor Paul Anka zijn internationale doorbraak als zanger en songschrijver. Het nummer kreeg opvolgers zoals ‘Lonely Boy’, ‘Put Your Head on My Shoulder’ en ‘Puppy Love’ – stuk voor stuk songs, die vooral meisjes tuseen de twaalf en vijftien jaar slapeloze nachten bezorgen.

The Innocence Mission

The Lakes of Canada 4:40 (Karen Peris)

EP: The Lakes of Canada  –   uitgebracht in 1999

Don Peris: gitaar / Karen Peris: vocal – gitaar / Mike Bitts: bas-gitaar

Mini-album The Lakes of Canada is een zeldzaam promotieartikel dat in 1999 in eigen beheer werd uitgebracht door de amerikaanse groep The Innocence Mission. 

Spain

1. Born to Love Her 3:52 (Josh Haden)
2. If We Kissed 3:01 (Josh Haden)

CD: I Believe  –  uitgebracht in 2001

Spain komt niet uit Spanje, Spain is gewoon een amerikaanse groep bestaande uit Josh Haden die de bas bespeelt, gitarist/toetsenist Shon Sullivan, drummer Wil Hughes en gitarist Merlo Podlewski, die stuk voor stuk onberispelijke muzikanten zijn. De muziek die ze maken is bekwaam en zelden meer. Ik beschrijf hun muziek als volgt: Het is soms mooi en goed soms saai en vervelend en dan wordt het meestal onopvallend behang.

 

Billie & Dede Pierce

1. Goodbye Daddy Blues 4:38
           (Billie Pierce)
2. Careless Love 3:35
(Traditional / arr. Billie Pierce)

Billie Pierce (1907-1974) zang – piano.
Dede Pierce (1904-1973) cornet.
Albert Jiles (1905-1964) drums.

 

 

LP: Vocal Blues & Cornet in the Classic Tradition   
Sessie: 27 januari 1961 voor Riverside Records

Billie & Dede Pierce waren een traditioneel jazz- en blues duo uit New Orleans. Geboren als Joseph LaCroix en Wilhelmina Goodson, neemt dit innemende koppel  een speciale plaats in de analen van de jazz geschiedenis van New Orleans in. Beide muzikanten waren populair in hun afzonderlijke vroege carriéres: Billie had piano gespeeld met Bessie Smith en Dede was een bewonderde Creoolse zanger trompetist. Na hun huwelijk en vele decennia samen spelen, waren  ze uit het zicht van het publiek verdwenen, tot ze begin jaren zestig een kortstondige heropleving in hun populariteit beleefde, wat resulteerde in deze grammofoonplaat.

The Doors

1. Blue Sunday 2:30 (The Doors – tekst Jim Morrison)
2. Queen of the Highway 2:43 (The Doors – tekst Jim Morrison)

Jim Morrison (1943-1971) zang  –  Ray Manzarek (1939-2013) toetsen
Robbie Krieger (1946) gitaar  –  John Densmore (1944) drums

LP: Morrison Hotel  –  uitgebracht in 1970

Het vijfde album ‘Morrison Hotel’ heeft het typische The Doors geluid met de poëet Jim Morrison aan de microfoon. Blue Sunday is het meest breekbare liedje ooit van de heren en op Queen Of The Highway excuseert hij zich bijna naar zijn vriendin Pamela Courson (1946-1974 (She was a princess, Queen of the highway)

 

Marianne Faithfull (1946)

1. Like Being Born 3:45
(Beck – Marianne Faithfull)
2. Song for Nico 3:59
(Dave Stewart – Faithfull)

CD: Kissin’ Time  
uitgebracht in 2002

 

‘Kissin’ Time’ is het 16e studioalbum van de britse zangeres Marianne Faithfull ooit eens de muze van vrouweverslinder Mick Jagger, het is een prachtig sfeervol album mooi gezongen met haar doorrookt stem geluid. 

Anna Identici (1947)

1. Ci Sono Storie Strane 2:07 (Pier Paolo Preti – Gianni Guarnieri)
2. Amore da Niente 2:28 (Pier Paolo Preti – Gianni Guarnieri)

LP: Apro Gli Ochhi di Donna su ‘Sta Vita  –  uitgebracht in 1972

Anna Identici is een Italiaanse zangeres deed tussen 1966 en 1973 zes keer mee aan het San Remo Muziek Festival slaagde er niet in om een podium plaats te bemachtige, deed een zelfmoord poging die ook mislukte. In de jaren zeventig omarmde zij het folk materiaal met liedjes die vaak werden gekenmerkt door politieke en sociale thema’s. En met deze omschakeling kreeg zij toch de erkenning die ze verdiende.

Fabrizio De André (1940-1999)

1. Preghiera in Gennaio 3:31 (Fabrzio De André)
2. Via Del Campo 2:30 (Fabrizio De André – Enzo Jannacci)
3. La Canzona de Barbara 2:17 (Fabrizio De André)
4. La Canzona di Marinella 3:18 (Fabrizio De André)
————-vier singles  uit de jaren ’67 en ’68

Een van de allergrootste troubadours van Italie was Fabrizio De André vooral bekend om zijn literaire kwaliteit van zijn teksten. Hij was actief vanaf 1958 tot zijn dood in 1999.

(ave maria meenemen als voorlaaste qua tijd)

---

Fairport Convention

1. The Time is Near 2:30 (Dave Pegg)
2. Dream Song 5:25 (Dave Swarbrick – Dave Pegg)

Simon Nicol (1950) zang – gitaar  –  Dave Swarbrick (1941-2016) zang – viool
Dave Pegg (1947) zang – basgitaar  –  Dave Mattacks (1948) drums

LP: “Babbacombe” Lee  –  uitgebracht in 1971

“Babbacombe” Lee is een album uit 1971 van de Britse folkrockgroep Fairport Convention, dat het levensverhaal vertelt van John Babbacombe Lee (1864-1945), een moordenaar uit het Victoriaanse tijdperk die ter dood werd veroordeeld maar uitstel kreeg nadat de galg 3 keer niet goed werkte.
Hij was een man die niet wou hangen, volgens de beul.

Tampa Red (Hudson Woodbridge)

1. Denver Blues (instrumentaal) 2:57 (Hudson Woodbridge)
— ———opnames 23 maart 1934 in Chicago
Tampa Red: slide-gitaar

2. Let Me Play with Your Poodle 2:37 (Hudson Woodbridge)
— ——–opnames 6 februari 1942 in Chicago
Tampa Red (1904-1981) zang – gitaar – kazoo
“Big” Maceo Merriwheater (1905-1953) piano
Clifford “Snag” Jones (1900-1947) drums

Tampa Red was een van de meest produktieve bluesartiesten van zijn tijd. Geschat wordt dat hij 335 nummers opnam op 78 toerenplaten, waarvan er 251 werden opgenomen tussen 1928 en 1942. Hij behaalde grote commerciele successen. Zijn huis werd een centrum voor de blues gemeenschap en bood oefenruimte voor iedereen die wou spelen. Door al die gezelligheid werd hij wel alcoholist vooral na de dood van zijn vrouw in 1953. Hij zelf stierf berooid in Chicago in 1981, 77 jaar oud.

The Taste

On the Boards 5:59 (Rory Gallagher)

LP: On the Boards  –  uitgebracht in 1970

Rory Gallagher (1948-1995) zang – gitaar – alt-saxofoon
Richard McCracken (1948) bas-gitaar  –  John Wilson (1948) drums

Het tweede album van The Taste geformeerd rondom  gitarist Rory Gallagher is er een met dampende rock, bluespurisme, swingende jazz-getinte psychedelica. Maar het titelnummer van het album is er een met een dreigend Doors-achtig gevoel en met Gallagher op beklijvende saxofoon, demonstreren het nieuwe experimentele karakter van de band.

Buffalo Springfield

1. Flying on the Ground 2:40 (Neil Young) *
2. For What It’s Worth 2:38 (Stephen Stills) **

LP: Buffalo Springfield (debuut)   –  uitgebracht december 1966

Stephen Stills (1945) zang ** – gitaar  –  Neil Young (1945) zang  – gitaar
Richie Furay (1944) zang *  – gitaar  –  Bruce Palmer (1946-2004) basgitaar
Dewey Martin (1940-2009) drums – zang

Het eerste album van de Buffalo Springfield kwam uit in 1966 met in de gelederen Stephen Stills die de band had opgericht, de Canadees Neil Young en de latere frontman van de country rock formatie Poco Ritchie Furray. Een heerlijk debuutalbum, folk-rock met een hippie sfeertje en prachtig stemmenwerk. 

Danny Kalb & Stefan Grossman

1. Death Letter Blues 4:36 (Traditional) *
2. Louise Louise 3:11 (Brownie McGhee)

LP: Crosscurrents  –  uitgebracht in 1969

Danny Kalb (1942-2022) zang – gitaar  –  Stefan Grossman (1945) zang – gitaar
Arthur Koenig (1936) basgitaar  –  Joe Hunt (1938) drums
Don Brooks (1947-2000) mondharmonica *

Danny Kalb was de sologitarist van de amerikaanse bluesformatie The Blues Project actif in de jaren ’65 – ’68.  Stefan Grossman was een folkpurist begon te spelen in 1963 bij The Even Dozen Jug Band. Zij ontmoette elkaar wat resulteerde in een éénmalig album.

Christy Moore

1. Veronica 3:21 (Christy Moore – Dónal Lunny – Declan Sinnott)
2. Victor Jara 3:32 (Arlo Guthrie – Adam Mitchell)

CD: This is the Day  –  uitgebracht in 2001

Christy Moore (1945) zang – gitaar
Declan Sinnott (1950) gitaar – percussion – zang
Dónal Lunny (1947) bouzoki – bodhrán – keyboards – gitaar – zang

‘This is the Day’ is een album uitgebracht door de Ierse folk singer/ songwriter Christ Moore in 2001. Het bevat een eerbetoon aan Veronica Guerin, een Ierse journaliste die in 1996 werd vermoord door drugsdealers. Hij covert ook het nummer “Victor Jara” een eerbetoon aan de Chileense volkszanger met tekst van Adrian Mitchell en muziek van Arlo Guthrie. Het nummer verwijst naar de brute moord op Jara tijdens de Chileense staatsgreep van 1973.

The Crickets

1. You’ve Got Love 2:09 (Roy Orbison – Johnny Wilson)
2. Maybe Baby 2:04 (Buddy Holly)
3. Send Me Some Lovin’ 2:36 (John Marascalco – Leo Price)
4. Last Night 1:54 (Joe B.Mauldin)
5. It’s Too Late 2:24 (Chuck Wills)
6. Oh Boy 2:09 (Sonny West – Bill Tilghman)

LP: The “Chirping” Crickets  –  uitgebracht november 1957

Buddy Holly (1936-1959) zang – gitaar  –  Niki Sullivan (1937-2004) gitaar – zang
Jerry Allison (1939-2022) drums  –  Joe B.Mauldin (1940-2015) contra-bas
The Picks (Bill & John Pickering – Bob Lapham): achtergrondzang (zie foto)

The “Chirping” Crickets was het eerste officiele album dat Buddy Holly uitgaf in 1957, niet als soloartiest maar met zijn band The Crickets. Op dit album is de achtergrond zang van het vocale trio The Picks. Zij onder- steunden bij negen van de twaalf nummers de The Crickets met zanger Buddy Holly die twee jaar later verongelukte bij een vliegtuigcrash.