“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 15:00 – 16:00
Deel 2: 16:00 – 17:00
Townes Van Zandt
——(1944-1997)
Colorado Song 3:10
———————————————–
Waiting Around to Die 2:37
——(Townes Van Zandt)
LP: Townes Van Zandt
Uitgebracht: Sept. 1969
Een van de vele singer-songwriters van het zuiverste soort is Townes Van Zandt een mysterieuze man, die een verre vriend was geworden in al die jaren dat ik hem volg. Hij leek uit een andere eeuw te komen, die van de oprechte outlaws en de rondreizende troubadours.
The Old Joe Clark
Counting Sheep 3:20
————————————-
Sweet Dreams 2:53
—–(Mike Coykendall)
CD: November
Uitgebracht in 2002
The Old Joe Clarks is het geesteskind van Mike en Jill Coykendall. Oorspronkelijk gevestigd in San Francisco, hun geluid kan het beste worden omschreven als alt-country met een sterke dosis Americana. In 2002 brachten ze hun derde album uit ‘November’ met daarop de mooie uitvoeringen van ‘Counting Sheep en ‘Sweet Dreams‘.
Loek van den Berg (1996)
Cloudland 6:25
(Loek van den Berg)
CD: Wayfarer
Uitgebracht in 2022
Tekening van: Duy Huynh
(Vietnamese bootvluchteling)
De kracht van het kwintet rondom Loek van den Berg ligt in het samenspel. Hij demonstreert op de CD Wayfarer een veelzijdig blazer te zijn. De eigenheid zit hem in de verhalende, moderne stukken, die steeds mooi van sfeer zijn en regelmatig weten te raken. ‘Wayfarer’ is een aansprekend debuut uitgebracht dit jaar.
Daryll-Ann
Ask Anyone 3:56
tekst: Jelle Paulusma melodie: Anne Soldaat
CD: Happy Traum Uitgebracht: Aug. 1999
Daryll-Ann was een Nederlandse alternatieve rockband, opgericht in 1988. Midden jaren negentig bereikte de band het hoogtepunt in hun bekendheid, maar genoot vooral status in alternatieve kringen. De belangrijkste songschrijvers van de band waren Jelle Paulusma (1965) en Anne Soldaat (1965). Eind 2003 besluit de band te stoppen met hun activiteiten.
Franςoise Hardy (1944)
Un Homme Est Mort 3:10
——-(José Mario Cano)
—————————————
Duck’s Blues 4:20
(Alain Lubrano – Francoise Hardy)
CD: Clair-Obscur
Uitgebracht in 2000
Omstreeks de overgang van het vorige naar het nieuwe millennium nam het voormalige Franse idool uit de sixties Franςoise Hardy ‘Clair-Obscure’ op, een album dat haar artistieke wedergeboorte markeerde. Het is een ingetogen, elagant en traag luisteralbum door de sfeervolle productie weemoedig en herfstig in de verf gezet.
John Lennon (1940-1980)
God 4:01
(John Lennon)
LP: John Lennon
/ Plastic Ono Band
Uitgebracht in 1970
Het album John Lennon / Plastic Onon Band, zijn eerste soloalbum na het uiteengaan van The Beatles vind ik meer dan alleen een album.
Het is eerder en statement van John Lennon over hoe de wereld in elkaar zit, of althans hoe de zaken er voor staan in Lennon’s wereld.
Trauma’s en angsten, en tegelijkertijd een afrekening met de erfenis van die beroemde Beatle jaren.
Sigur Rós
Svefn-g-englar 9:00
-De slaapwandelaar-
——(Sigur Rós)
CD: Ágætis byrjun
-Een goed begin-
Uitgebracht: Juli 1999
Het debuutalbum Ágætis byrjun van de IJslandse band Sigur Rós had een paar jaar nodig om internationaal aandacht te krijgen, maar werd de basis waarop de IJslanders jarenlang kon bouwen. De extreem trage stukken, met natuurlijke klankeffecten erin, zijn gezongen in het IJslands. Het is onthaastende, maar geen geruststellende muziek. Ze dreigt met ingehouden adem, en voelt tegelijk volstrekt organisch.
Leonard Cohen (1934-2016)
Who by Fire 2:25
——————————————
Take This Longing 3:59
—–(Leonard Cohen)
LP: New Skin for the
————Old Ceremony
Uitgebracht in 1974
Vraag trouwe fans van Leonard Cohen naar hun wereldpolitieke voorkeur, en ‘achter Israel staan’ zal laag scoren. Toch is dit wat Cohen zelf deed toen Israel in 1973 op Grote Verzoendag werd aangevallen door Egypte en Syrië. Hij zat op het Griekse eiland Hydra en trok meteen naar Tel Aviv, zonder plan en zonder entourage. Cohen, in 2016 overleden, was in 1973 nog niet de statige oudere heer met hoed die moeiteloos stadions volspeelde. Hij was toen een nogal seksistische man van 39, wereldberoemd maar ook vastgelopen, artistiek en privé, zes jaar na het succes van zijn debuutalbum. Drie weken duurde de Jom Kippoeroorlog, door Israël tegen een toren hoge prijs gewonnen. Hoe de dichter-singer-songwriter aan het Sinaï-front belandde en daar de troepen met optredens ondersteunde, bracht hij zijn “Who by Fire” overtuigend voor zijn voetlicht. Net als de verschrikkingen van oorlog.
2e deel
Rue De Paris
Peace 5:41
(Horace Silver)
CD: New York Slow
Uitgebracht in 2007
Rue Protzer (1966) gitaar – Thomas Rueckert (1970) piano
Jay Anderson (1955) contra-bas – Adam Nussbaum (1955) drums
Studiogast: Lee Konitz (1927-2020) alt-saxofoon
Rue Protzer is een Duitse jazz-gitarist. Hij is de leider van de groep Rue de Paris en werkte hierin samen met o.a. de musici Randy Brecker, Ack van Rooyen en jazz legende Lee Konitz. Hij groeide op in Neurenberg, won op zijn vijftiende een compositiewedstrijd. Hij werkte als studio-muzikant en studeerde aan het conservatorium in Neurenberg (Klassieke gitaar, composities en dirigeren, na zijn studie richtte hij zich helemaal op de jazz.
John Lee Hooker (1917-2001)
Ground Hog Blues 2:56
—(John Lee Hooker)
LP: House of the Blues
——-(compilatie)
Uitgebracht in 1959
John Lee Hooker is op het album ‘House of the Blues’ grotendeels solo bezig met niets dan stem, gitaar en voet. Je hoort hem op de houten vloer stampen, je hoort zijn speciale akkoordenwissels, en in 1951 was hij nog relatief jong en puur. Dit album bestaat uit een verzameling opnames van 1951-1952. Een essentiële, groovy opnames waarbij je als het ware bij de blueslegende op de schoot zit.
Kristi Rose (1980)
Stop, Look & Listen 2:38
——(George London)
Cheater’s World 3:17
——–(Kristi Rose)
CD: This is Country Pulp
Uitgebracht in 1999
Kristi Rose is een krachtige zangeres, haar muzikale reis heeft haar van het country-kerkkoor naar de New Yorkse punkscene gebracht, samen met haar partner Fats Kaplin. Beidde leven in een wereld waar traditionals en modern elkaar ontmoeten, waar wanhoop en vreugde samen smelten. Het album ‘This is Pulp Country’ staat vol met western-swing, ballads, walzen en klaagzangen, maar ook met magische vingervlugheid en mijmeringen over de staat van ons leven in deze moderne tijd.
Uit de Serie: GOLDEN DECADE (1951-1959)
Rhythm & Blues, Country & Western, Folk en Rock and Roll uit de jaren ’50 hebben allemaal de nodige ingredienten voor de popmuziek die tot op de dag vandaag nog horen.
elke week twee nummers uit dit decennium: 1955
The Clovers
Blue Velvet 2:34
Tekst: Lee Morris
Melodie: Bernie Wayne
Single: Atlantic Records
Uitgebracht Sept. 1955
US R&B Charts No.14
Gale Storm (1922-2009)
Memories Are
————Made of You 2:16
Tekst: Frank Miller
Melodie: Terry Gilkyson – Richard Dehr
Single: Dot Records
Uitgebracht: Nov. 1955
US Pop Charts No.16
Gram Parsons (1946-1973)
Brass Buttons 3:20
—(Gram Parsons)
LP: Grievous Angel
Uitgebracht in 1974
Het tweede soloalbum van Gram Parsons verscheen vier maanden na zijn dood en was een voorbeeld van de countryrockstijl die Parsons zelf ‘Cosmic American Music’ noemde. De opnames verliepen niet rimpelloos en Parsons had niet genoeg songs, zodat hij er oude moest opvissen. De sterkte zit hem in het feit dat Parsons country op nieuw terrein bracht, en daarmee de weg baande voor vele artiesten na hem.
Serge Reggiani (1922-2004)
La Cinquantaine 2:27
—(Sylvain Lebel)
—————————————
L’Absence 3:11
tekst: Jean-Loup Dabadie
melodie: Jacques Datin
LP: Serge Reggiani
Uitgebracht in 1971
Serge Reggiani begon zijn carriëre als acteur in de veertiger jaren. In totaal zou hij spelen in meer dan 80 films, waarin hij, met zijn intens melancholische blik vooral uitblonk in het neerzetten van nogal tragische personages. In de jaren zestig – hij was toen al over de veertig – werd hij door de zangeres Barbara ontdekt als chansonnier.
Met zijn schitterende timbre zong hij op onnavolgbare wijze prachtige chansons op zijn vele albums.
The Beatles
When I’m Sixty-Four 2:42
(Paul McCartney)
————————————————
Lovely Rita 2:37
(Paul McCartney)
LP: Sgt. Pepper’s Lonely
————-Heart Club Band
Uitgebracht in 1967
In 1967 gaf The Beatles de tegencultuur haar soundtrack en de popmuziek haar meesterwerk. Omdat de heren niet meer ‘live’ speelden, konden ze experimenteren met de studio als muzikant. Ze namen de identiteit van een fictieve band aan, experimenteerden met LSD, luisterden naar avant-garde en dienden uitdagers als Brian Wilson van de Beach Boys en Frank Zappa glorieus van antwoord.
Johann Johannsson (1969-2018)
Good Night, Day 3:50
(Johann Johannsson)
CD: Orphée
Uitgebracht in 2016
Vaak laat de IJslander Johann Johannsson ‘elektronische kamer muziek’ horen op zijn albums, het wordt weergegeven door een strijkkwartet, piano, percussie en, dieper in de ruimtelijke muziek, electronica. Verschillende thema’s komen terug, de sfeer komt mediatief over, maar de vele contrasten laten duidelijk de weergave horen van de IJslandse natuur.
Joni Mitchell (1943)
People’s Parties /
———–Same Situation 5:06
—–(Joni Mitchell)
LP: Court and Spark
Uitgebracht in 1974
Het zesde album van Joni Mitchell was haar meest succesvolle. Het laat een overgang horen van folkrock naar jazz en heeft een elagantie en welsprekendheid die zelfs in haar oevre zeldzaam is. De songs schilderen verschillende stadia van verliefdheid, en vooral ‘People’s Parties / Same Situation’ tekent de onzekerheid van vrouwen aangrijpend scherp uit.
Niet haar meest dramatische, wel haar meest gevarieerde en vooral meesterlijke album ‘Court and Spark’ uit 1974.
Chet Baker
On the Street Where You Live 8:37 (Alan Jay Lerner – Frederick Loewe)
LP: Chet Baker Plays the Best of Lerner and Loewe
Uitgebracht in 1959
Chet Baker (1929-1988) trompet – Herbie Mann (1930-2003) tenor-saxofoon
Zoot Sims (1925-1985) alt-saxofoon – Pepper Adams (1930-1986) baritone-sax
Bob Corwin (????) piano – Earl May (1927-2008) contra-bas
Clifford Jarvis (1931-1999) drums
‘Chet Baker Plays the Best of Lerner and Loewe’ is een album van trompetist Chet Baker met showdeuntjes van het componisten duo Alan Jay Lerner en Frederick Loewe op genomen in 1959. het duo schreef vooral veel voor musicals in de jaren 1942 tot 1960.